راليږونکی : شريف الله غفورزي اکراين اديسه
شاعرانه ارواوې
زما او ستا شاعرانه ارواوې
لکه همځولي ګاونډي ماشومان
له يو بل پټ شي پټپټانی کوي
د خيال په ړنګو کنډوالو کې ګرځي
زما او ستا شاعرانه ارواوې
لکه دوې خويندې ښاپيرۍ په افسانو کې ګرځي
لکه دوې ستړې اوښکې
سترګو ته نه راځي په زړو کې اوسي
لکه دوې غبرګې او خوږې سندرې
د زير و بم په جزيرو کې ګرځي
زما او ستا شاعرانه ارواوې
لکه درانه پښتانه
په غم ښادۍ کې په جومات او په حجرو کې ګرځي
په مرکو او په جرګو کې ګرځي
لکه مين او لېوني شاعران
په پښتني مشاعرو کې ګرځي
لکه د خدای د لارې دوه شهيدان
په ښکليو - ښکليو جنتو کې ګرځي
زما او ستا شاعرانه ارواوې
لکه جوړه پتنګان
د زيارتونو د ډيوو په سرو لمبو کې ګرځي
لکه جوړه شرابيان
په ميکدو کې ګرځي
دومره د يو بل سره مينه کوي
چې آن د يو بل په خوبو کې ګرځي
خو زه او ته له يو بل لرې ګرځو
لکه د يوې پېړۍ او بلې پېړۍ دوه شاعران
لکه د لر او بر په يو او بل مين شاعران
چې د نغمو په ګوتو خدای يادوي
خو په تسپو نه، د بېلتون د ځنځيرو په کړۍ
شريف الله غفورزي اکراين اديسه
sharifullah@mail.ru
