یادآوری: 

در جریان مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری سال 1393، با نادر نعیم آشنا شدم. در آن زمان، دوست خوبم، مصطفی کاکر (گزارشگر پیشین صدای امریکا- اکنون در فرانسه زنده گی می کند) که جوان متجسس و پُرتلاش است، بر اثر وجاهت کاری و تحصیلی خویش، اعتماد تیم انتخاباتی آقای نادر نعیم را جلب می کند و آقای نعیم بر اساس این اعتماد، او را به سمت سخنگو می پذیرد. 

 بر اثر کار گسترده ی فرهنگی، دوستان و هموطنان زیادی لطف می کنند که در این میان، یکی هم مصطفی کاکر است. او با شناخت از کار های من، زمینه ی ملاقاتم با نادر نعیم را فراهم می کند. روزی در دفتر مرکزی آقای نعیم در جاده ی ششم تایمنی، با او دیدار    می کنم. درست به یادم است که آقای نعیم به دفتر کار مصطفی کاکر می آید و با خوشرویی که حتم دارم به بزرگواری اقارب محترم او می رسد، با من سلام علیک و مصافحه می کند. آقای نعیم با احترام زیاد به من می گویم که «از شما، بسیار تعریف می کنند!» ضمن تشکر از او، یقین کردم که در ایجاد این ذهنیت، لطف مصطفی کاکر، کارگر بوده است؛ زیرا قبل از این، آقای نعیم، مرا نمی شناخت. نادر نعیم از من خواست  به شبکه ی تبلیغی آنان در فیس بوک بپیوندم. در آن زمان بر اثر حساسیت اوضاع و این که در جمعی از جوانان خودجوش افغان، تلاش می کردیم تجربه ی حکومت داری نو در بلای معامله و ائتلاف با تنظیمیان و اهل شر و فساد گیر نیافتد، در چند جهت به بسیاری کمک می کردیم. بنابراین با گسترده گی کار و این که نمی توانستم در جایی همیشه وقت کار کنم، معذرت خواستم؛ اما پس از آن نیز ارتباطم با تیم آقای نعیم برقرار ماند. گاه و ناگاه به دفتر مصطفی کاکر می رفتم و صحبت هایی می کردیم.  

جبهه گیری های ضد ملی گروه هایی که در محور عبدالله و امثال او قرار گرفته بودند، ما را مشوش می کردند با حمایت از محور هایی که با نادر نعیم، دکتور غنی و شیرزی باعث امیدواری می شدند، وجداناً احساس مسوولیت کنیم. تجربه ی من از این مسوولیت،     تهیه ی مواد مختلف نشراتی و تبلیغاتی بود که شامل حال تیم نادر نعیم نیز شدند. برای آن که در برابر لطف او کاری کرده باشم، جزوه ی زیر را بر اساس منابع خود آنان نوشتم و به ایشان تقدیم کردم. چنین کمک هایی به تیم آقای غنی و آقای شیرزی نیز رسیده اند. هرچند ماجرا های بعدی، باعث دلخوری هایی از طرف های مورد حمایت ما شدند، اما کوشش های ما به منظور اطلاع رسانی، باعث نمی شدند مصیبت ائتلاف مخالفان را نادیده بگیریم. چند سال پس از آن زمان، این نوشته را فقط به منظور ارایه ی اطلاعات منتشر   می کنم. هنوز هم امید های مردم از کسانی بُریده نشده اند که وابسته گی های فکری و خاندانی قبل از هفت ثور دارند.  

استقبال از نادر نعیم، امیدواری توده های کثیری از افغانان بود که در سیمای او، آرامش های بزرگان محترم قبل از هفت ثور را می دیدند. سال ها پس از پایان سلطنت و جمهوریت شهید محمد داوود، تماشای پوستر ها، بنر ها و بلبورد های تبلیغاتی نادر نعیم با تصاویر اعلی حضرت شاه محمد ظاهر، شهید محمد داوود و شهید نعیم خان، انگیزه ی  تداعی خاطرات خوش گذشته می شدند.  

ديباچه: 

ساليان 1933 – 1978م (1311- 1357 شمسی) تاريخ افغانستان را از اعاده ي نظم تا انكشاف و عمران گسترده دربرگرفته اند كه از آغاز سلطنت شهيد اعلي حضرت محمد نادر خان تا رياست جمهوري شهيد محمد داوود، رقم مي خورند.  

سرزمين ما، تا سال 1933 ميلادي، در پيج و تاب مي ماند تا بالاخره با آغاز اين سال (1933) براي مدت طولاني، در بستري از آرامش، رفاه و عمران كه با دوره هاي به يادماندني دهه ي مردمسالاري و رياست جمهوري، هرگز از ياد ملت نخواهد رفت، توام می شوند. سكانداران و مجريان سازنده گي در اين ساليان، در طول بيش از نيم قرن، نه تنها موفق به تامين امن شدند، بل بر روي اين زمينه، بستر انكشاف فرهنگي، اقتصادي و پيوند هاي گسترده ي بين المللي و بي پيشينه را براي افغانستان ميسر كردند. 

از آن جا كه رهبري و مديريت كارا، دو اصل مهم در روند تكامل و رشد شمرده مي شوند، زعماي افغانستان از سلطنت شهيد اعلي حضرت محمد نادر خان تا پايان رياست جمهوري شهيد محمد داوود، نقش هاي مهم در امر اجراي كرداري داشتند كه افغانستان ما را با درك واقعيت هاي سنتي و مذهبي و با فهم براين كه «خواست اين توده ها چيست؟»، بركنار از تنگنا ها و موانع، در تمامي زمينه ها، از نظم تا معارف، فرهنگ، مطبوعات، اقتصاد، عمران و انكشاف تا آزادي (دهه ي مردمسالاري) رهنمون می شوند. 

بدون شك، سهم خانواده ي شهيد اعلي حضرت محمد نادر خان در بيش از نيم قرن تاريخ افغانستان، در بخشيدن به حيثيت و و جاهت مردمي و بين المللي افغانستان، غيرقابل چشم پوشي است.  

در شرايطي كه ناگزيريم در انتخاب زعيم آگاهانه عمل كنيم، در اين مختصر، به معرفي شخصيتي خواهيم پرداخت (محمد نادر نعيم)كه بزرگان آنان از آزمون های ملت، به در شده اند و با پشتوانه ي خدمات صادقانه ي بزرگان خانواده، مستعدتر و گزينه ي «دلخواه» خواهند بود.  

خانواده: 

شهيد اعلي حضرت محمد نادر خان، مرحوم محمد هاشم خان، مرحوم شاه محمود خان، شهيد عبدالعزيز خان، مرحوم مارشال شاه ولي خان، مرحوم اعلي حضرت شاه محمد ظاهر (رح)، شهيد محمد داوود خان، شهيد محمد نعيم خان و ... بزرگاني اند كه در بيش نيم سده از تاريخ معاصر افغانستان، چهره هاي شناخته شده به شمار می روند. محترم محمد نادر «نعيم»، شخصيتي در سلاله ي همين سلسله شناخته مي شود. 

خانواده ي محمد نادر «نعيم» از آغاز سلطنت شهيد محمد نادر خان تا پايان رياست جمهوري شهيد محمد داوود، به ترتيب نام هاي ذيل، ايفاي خدمت كرده اند: سلطنت شهيد اعلي حضرت محمد نادر خان، سلطنت مرحوم اعلي حضرت شاه محمد ظاهر (رح)، صدارت مرحوم محمد هاشم خان، صدارت مرحوم شاه محمود خان، صدارت و رياست جمهوري شهيد محمد داوود كه در اين ميان، نقش مرحوم مارشال شاه ولي خان به عنوان نخستين مارشال تاريخ افغانستان و مشاور در امر حكومت، در بيش از نيم سده ي آرامش و رفاه افغانستان نیز برجسته و قابل ستايش مي باشد. 

زنده گاني: 

محمد نادر «نعيم» به روز سه شنبه- تاريخ پنجم جوزاي سال 1344 هجري شمسی، در شهركابل به دنيا مي آيد. وي، فرزند مرحوم محمد عزيز «نعيم» (يگانه فرزند شهيد محمد نعيم خان) است و مادر ايشان (شاهدخت مريم) دختر مرحوم اعلي حضرت شاه محمد ظاهر (رح) مي باشد.  

محمد نادر «نعيم» كه اكنون (1392) 48 سال دارد، بيشترين ايام عمر را در كنار خانواده ي ارجمند خود گذارنيده و همين فرصت نيك، وي را آگاه مي كند در جريان فعاليت هاي اجتماعي و سياسي، مردم و وطن را فراموش نكند. سفارش شاه مرحوم كه : «فرزندانم!  درب منزل خويش را همیشه به روي مردم، باز نگه داريد.»، خاطر محمد نادر «نعيم» را در امر توجه بر ملت معطوف نموده و در كنار عمري مشغله در مسايل سياسي و اجتماعي، وي را انگيزه مي دهد و وامي دارد در موقف نامزد براي پست رياست جمهوري افغانستان و به قول خودش :«افتخار اعتماد ملت افغان» را كسب كند. 

محمد نادر «نعيم»، همانند هزاران افغان مهاجر و نژند، تجربه ي تلخ از دست رفتن نزديكان را به همراه دارد. او از زماني كه در كودتاي خونين هفتم ثور 1357 شمسی، 16 تن از اعضاي خانواده اش را از دست مي دهد، با اندوه نهفته از اين غم، تا اندازه ي توان، افغانان را غمگسار بوده است.  

محمد نادر «نعيم»، چه پيش از تراژيدي هفتم ثور و چه پس از آن، در هنگام اقامت و آموزش در داخل و خارج از افغانستان، نه فقط به عنوان عضوي از خانواده ي شاهي، بل به عنوان يك شهروند افغانستان و يك افغان متعهد، همان زنده گاني بدون آلايشي را گزيده است كه در تاريخ معاصر افغانستان، از تمامي سلاطين افغان تا ساير بزرگان اين مرز و بوم، دور از تجمل و اسراف درباري تصوير مي شود و بهترين مثال، نمونه ي زنده گاني مرحوم اعلي حضرت شاه محمد ظاهر(رح) در سي سال هجرت است كه فقط با كمك هاي ناچيز دوستان، شرافتمندانه زنده گي می كرد.  

محمد نادر «نعيم»، ازدواج كرده است كه حاصل اش دو فرزند پسر مي باشد. 

آموزش ها: 

محمد نادر «نعيم» پس از پايان آموزش هاي ابتدايي و ميانه در ليسه ي استقلال، در هنگام اقامت والدين در لندن (مرحوم محمد عزيز نعيم، ديپلومات افغانستان در لندن بود) دوره ي آموزش در مكتب را در ليسه ي «كانتن كينستون» به پايان مي رساند. شايد بزرگترين درسي كه در هنگام فراگيري دانش مكتب، سراغ محمد نادر «نعيم» آمد، رويداد ناگوار شهادت 16 تن اعضاي فاميل اش بود كه نه تنها رويداد ناگوار براي تمامي ملت افغان بود، بل درسي شد تا كساني همانند محمد نادر «نعيم» از دشواري هاي امر سياست در افغانستان، با حس تلخ ازدست رفتن عزيزان، به خوبي بيآموزند و فراموش نكنند.  

محمد نادر «نعيم» در حالي كه فقط در صنف هفتم و در ليسه اي در لندن درس مي خواند، از معلم اش آگاه مي شود كه هفتم ثور، بزرگ ترين تراژيدي زنده گاني او و  بخش مهمي در درس تاريخ سياسي افغانستان شده است. 

محمد نادر «نعيم» پس از پايان آموزش ها در مكتب (1361 ش) در پوهنتون «نورت لندن» به فراگيري آموزش هاي عالي مي پردازد كه با به دست آوردن ديپلوم در رشته ي «كامپيوترساينس» در سال 1364 خورشيدي، خاتمه مي يابند. 

زبان هاي دري، پشتو و انگليسي زبان هايی اند كه محمد نادر «نعيم»، ادبيات گفتاري و نوشتاري خويش را با آن ها انجام مي دهد و جريان آموزش هاي او، سهم بزرگی بر احاطه اش بر اين زبان ها دارند.  

تعهد بر اصول دين آسماني اسلام، همان گونه كه اصل مهم در بيش از نيم سده ي زعامت خانواده ي شهيد نادرخان در افغانستان بود، اصل و اساس مهم در زنده گاني محمد نادر «نعيم» نيز است و باعث می شود آقاي نعيم به عنوان مسلمان دلبسته به اسلام، با پيروي از فقه شريف حنفي، شناخت و درك بيشتري از  جامعه ي مذهبي و افغانان مسلمان و    شيفته ي دين اسلام، داشته باشد. 

كارنامه: 

فعاليت هاي محمد نادر «نعيم»، چند بُعدي اند و در اين جا بر اساس روال اين جزوه ي مختصر، به گونه ي خلص، روي آن ها روشنايي مي افگنيم:  

در كارنامه ي محمد نادر «نعيم»، او به عنوان مسوولي كه در پيوند با تحصيلات اش تجربه اندوخته است، در آغاز در سلسله ي همكاري با شركت هاي بزرگ قرار مي گيرد كه در امتداد آن، خود موسس شركتي در امر تبليغات تكنالوژي مي شود و در امتداد آن، مسوول شركت «افغان بهار» يا نخستين شركت افغاني با معیار هاي جهاني در امور زارعت افغانستان است (اسد1384ش)كه در ادامه، ايجاد فارم مدرن زراعتي در افغانستان (1385ش) را براي محمد نادر «نعيم» به ارمغان مي آورد. شركت «رنا تكنالوژي» كه از پيشگامان ارايه ي تكنالوژي مدرن و نت در افغانستان است، محمد نادر «نعيم» را به عنوان شريك و معاون در امور پيوند ها و بازاريابي نيز پذيرا مي شود.  

رياست «بنياد ملي بارك»، رياست محمد نادر «نعيم» را نيز شاهد بوده است كه تلاش هاي اين بنياد، نه تنها در امر توجه بر ارزش هاي فرهنگي ارزشمند بودند، بل باعث گفتمان ها و نشست هايی شدند كه همگرايي و همپذيري هاي اقوام ما در امر منافع ملي، مثال هاي زيادي از اين بنياد بوده و الگوي هاي بي شماري را زاده اند.  

با بازگشت اعلي حضرت شاه محمد ظاهر (رح) از هجرت كه به عنوان رويداد خوش و فراموش ناشدني در آغاز حاكميت رييس جمهور حامد «كرزي» به همراه شد و باعث    می شود ملت افغان در شادماني بزرگ، در سطوح مختلف انگيزه يابند كه نوبت براي توجه به سرزمين و مردمان دردرسيده ي ما، رسيده است، محمد نادر «نعيم» در كنار مرحوم اعلي حضرت شاه محمد ظاهر (رح) كه با صميميت ملت افغان، با صفت ستوده ي «باباي ملت»، نه فقط باعث اطمينان قلبي افغانان شده بود، بل همانند مردي که با      پشتواره اي از آگاهي، مديريت جديد كشور را رهنمايي مي كرد، به عنوان سكرتر، همكار مي شود كه تا هنگام رحلت اعلي حضرت، ادامه مي يابد. 

پس از شناسايي اجساد 16 تن از اعضاي خانواده ي محمد نادر «نعيم»، وي وظيفه مي يابد به عنوان نماينده در كميسيون شناسايي بقاياي پيكر هاي شهيد محمد داوود خان و فاميل اش شركت كند كه تا پايان اين روند، سهم مهمی در شناسايي پيكر هاي شهيدان و ترتيب مراسم دفن و گردهمايي دارد.  

در ماه سرطان سال 1392 شمسی، آقاي نعيم در جرگه اي با حضور بيش از 2500 نماينده از 34 ولايت افغانستان، جرياني تحت نام «صداي مردم» را آشكار می كند كه پس از رضايت همه، مسووليت يافتند در راستاي منافع ملي، ملت را بسيج کنند.  

جريان «صداي مردم» با مديريت آقاي نعيم، در يك جرگه ي سرتاسري كه شامل 500 عضو اين جريان مي شد، اساسنامه و مرام خويش را به تاييد می رساند كه در همين راستا، نامزدي محمد نادر «نعيم» در سمت رياست جمهوري افغانستان در انتخابات سال 1393 شمسی، از مهمترين حركت هاي آن شمرده مي شود. 

قرار گرفتن در سمت نامزد رياست جمهوري، مسووليتي است كه محمد نادر «نعيم» با داشتن پشتوانه اي ازآموزش ها و تجربه ها، به ويژه پيوند نزديك با فاميل بزرگ اش كه او را از رمز و راز آن دانش زامداري آگاه مي كردند كه اگر تاريخ امن و رفاه، انكشاف و عمران، حيثيت و وجاهت داخلي و خارجي افغانستان در تاريخ معاصر را بررسي كنيم، بدون شك بزرگ ترين بخش آن، در پيوند و پيوسته به تلاش هاي بزرگان فاميل او (محمد نادر نعيم) حفظ خواهند بود. 

مشي و نگرش: 

بدون شك، بيش از نيم سده اندوخته ي خانواده محمد نادر «نعيم» در امر اداره ي افغانستان و حضور اميد بخش در هنگام هجرت، بخش هاي مهمي در مشي و نگرش محمد نادر «نعيم» در اجنداي كاري او براي رهبري ملت افغان و مديريت كشور، خواهند بود.  

محمد نادر «نعيم»، همچناني كه از مزيت دانش خانواده اش براي رهبري ملت و مديريت كشور بهره مي برد، بر حسب سنت زمان كه تغيير، تحول و زايايي را به عنوان پديده هاي مهم در انكشاف و عمران ايجاب مي كند، در يك مشي متفاوت كه سواي برنامه هاي ارايه شده ي سياسي در هنگامه هاي انتخاباتي گذشته و كنوني محتوا دارند، با اندوخته از گذشته و آموخته از حال، در هنگامي كه نياز براي وضاحت برنامه ها خواهد رفت، با اجندا و طرح هاي مدون، منطق و حقانيت مشي اش را ثابت خواهد كرد؛ اما به گونه ي كوتاه، توجه بر ساختار هاي اجتماعي واقعي و سنتي كه نيازمند پالايش زمانگير اند، با توجه بر كارايي اي كه از دانش رهبري و مديريت افغانستان ميان ساليان رفاه و آرامي (1933 – 1978) ناشي مي شوند و با پذيرفتن واقعيت دشواري هاي مردم ما كه عبارت از توده هاي وسيع و مهاجر، اقشار بي خانمان، بي جا شده گان، خاليگاه هاي ناشي از بي توجهي بر زيربنا ها و مُعضل كار اند، راه هاي حل براي بيرون رفت از معضلات بزرگ وابسته گي اقتصادي و سياست هاي تحميلي، در اهميت توجه بر آوردن قشر آموزش ديده از حاشيه هاي اجتماع در راس كه براي امر مديريت سالم اصل است، مشي و نگرش خويش را خلاصه مي كند. 

نياز افغانان به رهبري سالم و مديريت كارا، همواره باعث شده اند چشمان اميد ملت افغان به همان گذشته اي باشد كه با هفت ثور گسست آورد و در اميدواري به بازمانده گان رهبران واقعي ملت افغان، ما را اميدوار مي كند به شخصيت هايی همانند محمد نادر «نعيم» به عنوان پيونددهنده گان ما با پشتوانه ي بزرگ و پُر شان زعامت در پيش از هفت ثور، دوباره با هيجان و انگيزه ی كار و ايثار «كُليت» شويم؛ بنابراين، حمايت از محمد نادر «نعيم»، نه فقط برقراري پيوند با پيش از هفتم ثور خواهد بود، بل آن اطمينانی را باعث    مي شود تا بر محور انديشه و تفكر اصيل و ناشي از وطنپرستي افغاني، در مسير حاكميت ملي و مردمي واقعي، گام برداريم. 

شرح تصاویر: 

نادر نعیم با اعلی حضرت شاه محمد ظاهر، شهید نعیم خان و در میان مردم در مرکز انتخاباتی اش در جاده ی ششم تایمنی در شهر کابل.