در روزگار ما، شناخت بنیانی پدیده های سیاسی، اجتماعی، تاریخی و اثرگذار، به ماهیت، پیچیده گی و عناصری مرتبط است که از زمان آغاز تا نضج، رشد و نهادینه گی، پیرامون و در گسترده گی عوامل ذهنیت ساز، روی عملکرد تاثیر می گذارند. رجوع به اصل، بر اساس شناخت بنیانی به ماهیت و فراسویی می رسد که در جهان ما، هزاران مقوله دارد. ذهن متجسس بشر برای رفع آلام، او را به فکر می آورد و حاصل این کنش، اگر وسیع و ژرف بود، ایسمی می شود که گاه در شهرت، آدرس مشخص فردی می یابد.
آلام، معضلات، نقایص و دشواری ها، اگر ماهیتاً بد اند، اما تفکر انسانی را برای گشایش و راه یافت، به دانش و فهمی می رسانند که همیشه در باب خوب و بد، شرح خیر و شر دارند.
بازنگری به تاریخ، از منظر نقد نو، دیگر متکی به روایات یا برداشت های خاص نیست. دامنه ی مُعضلات بر دید منتقد اثر می گذارد و از این حیث، گسترده گی به ابعاد می رسد و در ابعاد، پرداختن به هر بخش ویژه، ابواب نقد نو اند که از منظر یافته ها، می خواهند به لمس برسانند.
اثرگذاری «بد» تاریخ، در نقد نو تاریخ، به «خوب» اصلاح می رسد و از این حیث، تنوعی که در ژرفای تاریخ، بنیان های ناسیونالیسم ضد اومانیستی می شود، در برابر عاطفه، کرامت و انسانیت، رنگ باخته تر است.
امروز تبیین تاریخ، اگر در ذات کار مورخ یا محقق صورت گیرد، برکنار از تفسیر هویت های سیاسی، گذشته را در کارنامه ی آدمیزاد می بیند و ناشایست را در باب نقد، به آن رفتاری تشبیه می کند که عوامل مختلف از سلیقه و شخصیات تا تجاوز، ستم، نفع و غرض اما در مرض دیگران، به همه جای بشر در حال تنازع، تاکنون می رسد.
من در چند سال تلاش برای روشنگری هایی که در پرتو آن ها، افغانیت، اسلامیت و ارزش های انسانی را محافظت کنیم، دنبال خوانش نوی از تاریخ بودم و استم که حق ما به نام افغان را در توده هایی مردمی احترام بگذارند که بر اساس مدارک عمق تاریخی، صاحب جا و خاکی اند که افغانستان نامیده می شود. در این تعریف، افغانستان، پیش از این که به مفهوم ناسیونالیسم یک صد سال اخیر، سوژه ی تنازع شود، حق مردمانی خوانده می شود که بر اثر اشتراکات مختلف انسانی، در این جا نام و جایگاه دارند.
سعی مداوم برای تعریف فرهنگ های تعریف ناشده و گشودن از معضلاتی که در فصل افتخارات کذایی، خود باعث گسست و تشتت فکری شده اند، مرا با روزنه ها و سرچشمه های آشنا کرده اند که هرچند در مصداق انسان جایزالخطا، عاری از اشتباه نیستند، اما آن قدر از گره ها و کورگره ها را باز کرده اند که وقتی تایید عام را نصیب می شوند، اراده برای کار خیر در این مورد، بیشتر می شود.
اعتقاد من به کیفیت و تهیه ی منابعی که مراجعه ی عام به آن ها، باعث کاهش بحث های شخصی می شوند، مرا تشویق می کنند برای طرح مسایلی که با تابو های فرهنگی و تاریخی تقابل می کنند، از قبل آماده باشم. هموطنان زیادی که این قلم را می شناسند، می دانند که در بسیاری از تحقیقات، نوشته ها و آثار من، ضمایم رایگان کتب، فلم ها و مستندات همراه اند. دلیل من برای این کار، ایجاد سهولت در استفاده از منابعی ست که وقتی همه گیر می شوند، از دشواری بحث های خصوصی کاسته می شود. خواننده گان، خود با دست یابی به آن چه تاکنون نمی دانستند، اما در آگاهی از آن متوجه می شوند، می توانند با نتیجه گیری و درنظرگیری منطق ارایه شده، در کلیت و قلت، خوب و بد را تشخیص دهند. دو سوی کم و زیاد، به منطق دیگری می انجامد که حتی می تواند باعث تغییر دیدگاهی شود که در این امر، پیشگام بوده است.
قبلاً دکتور عبدالله شهبازی را با مجموعه ای از آثار پُر ارزش شان معرفی کرده ام. این محقق بسیار دانشمند ایران، کار های گسترده و ویژه ای دارد که برای آشنایان با آثار او، به معنی کیفیت اند. دکتور شهبازی، متخصص شناخت جعلیات آریایی در ایران به شمار می رود و دانش او در تبیین تیوری توطئه، راز های زیادی از گذشته ای افشاء می کند که در قرائت معمول و سطحی ما از تاریخ، همواره به نام «نادرست»، اثرات بد می گذارند. شاهکار پژوهشی او به نام «زرسالاران یهودی و پارسی، استعمار بریتانیا و ایران»، با راه یافتن به دنیای مجازی، حجم تحقیقات و کیفیتی را نشان می دهد که با وارد شدن به فصول و برگ های آن، برای آشنایان، تایید دیگر است و برای تازه آشنایان، رخی به نظاره می گذارد که در نقد کنونی، استعانت از تمامی عوامل شناخت تاریخ، چه قدر از تاریخی که فقط بر اثر روایت و یا تخلیق می شناسیم، فاصله دارد.
گاه از این که افغان ستیزان را در موضع نقد با ادبیات غیر اخلاقی می بینم و در تنوره ی این جاهلیت، اگر حیثیت بزرگ ترین قوم این کشور که بدون شک، توده های وسیعی از میلیون ها مسلمان اند، خطاب «یهودی» یا تفاسیر مسخره ی از این دست می یابند، که بدون شناخت از دیرینه، پیشینه، مشخصات فرهنگی، خاستگاه بشری و سرزمینی، که به فرسنگ ها از تبار یهودی فاصله دارد، قرار دارند، در تبیین روشنگری ها به این نتیجه نیز رسیده ام که نکند فشار مضاعف چنین نقدی، بیشتر به معنی اختفاف اصل منتقدان نباشد؟
با چند سال کار در شناخت فارسیسم، از این که به یقین می رسیم اجزای این ریخت سیاه سیاسی- فرهنگی، چه قدر با اصالت های تات ها، فارس ها و ایران، پیوند می خورند و تاریخ یهودی ساخته ی ایران، در مقدارت تحمیلی، در عقب تاریخ جعلی هخامنشی و آریایی پنهان می شود، از عمق این اندیشه به حقیقت این رابطه نزدیک می شویم که در منطقه، کشور هایی که در ساحه ی صهیونیسم یا مفاهیم فرهنگی آن کار می کنند، نه فقط در گذشته، بل اکنون نیز مایل به تامین ارتباط اند.
تاجیکستان کمونیست و ایرانی که قبل از انقلاب، به همه چیز یهودیان می رسید، بیشتر از هر کشوری در منطقه ی ما، مایل به اسراییل اند. هرچند در باب سیاست و منافع کشور ها، این، غیر معمول نیست. بسیاری از کشور های اسلامی از جمله ترکیه و مصر، اسراییل را به رسمیت می شناسند و شرط کشور های عربی- اسلامی پیرامون اسراییل، این است که اگر به خواسته های آنان (استرداد خاک های اشغال شده) تن دهند، آن کشور را به رسمیت می شاسند.
در خط مفاهیم بالا، کتاب «زرسالاران یهودی و پارسی» را معرفی می کنم. دوستانی که مفاهیم مکتب سیاسی- فرهنگی فارسیسم را می شناسند، با دریافت آگاهی از این کتاب، متوجه می شوند آن چه در روشنگری هایی از این دست، قبلاً یافته بودند (مثلاً کتاب بررسی تحلیلی پان فارسیسم)، نحوه ی برداشت از گذشته ای را متفاوت می سازد که در همه جای عکس آن، واقعیت ها واژگونه شده بودند.
دکتور شهبازی در کتاب «زرسالاران یهودی و پارسی» که از شاهکار های او در شناخت عوامل مختلف، از جمله پدیده ی اقتصاد و سرمایه است، خواننده را در سیری به واقعیت ها نزدیک می کند که اگر دست های مختلف غرض، از عمق تاریخ بیرون شده اند، در اصل سرمایه و اقتصاد، به نظامی می رسند که در چتر کشور ها، منافع، تعاریف علمی و فرهنگی، اما دست های تاراج و چپاول اند.
نظام سرمایه داری کنونی که در جهانخواری اقتصادی، زنده گی انسان را در سهولت های زنده گی، فقط به چند قطب اروپایی، امریکایی و معدود کشور های دیگر می کشاند، در تنازع تاریخی، مبداء هایی دارد که وقتی اروپاییان استعمارگر، در بی عدالتی های اجتماعی، نظریه ی نژاد برتر (آریایی) ساختند، این وسیله پس از سرکوب مردم، وارد سیاست می شود و در نوردیدن فتح و فتوحات، مردمانی را اسیر و فقیر می کند که تلقین شده بودند استعمارگران، ذاتاً برتر اند.
عوامل مختلف انسانی در کژپندار هایی که منشه در سیاست و نفع دارند، در همه جای زنده گی ما، رنگ به رنگ می شوند. استفاده از سهولت های تکنالوژیک، شاید باعث کاهش هزینه و ازیاد زمان شوند، اما در تدقیق موضوعات، از تعمیم مسایل فرهنگی و زبانی تا انتقال فرهنگی که در آن ها به نام های مختلف توجیه می شود، می توانند ذهنیت ها را به نفع بیگانه، تسخیر کنند.
یک مثال ساده، فرهنگ آرایش و مود با تنوعی که به بدن نمایی می دهند، سد هایی را می شکنند که طی قرن ها، در اخلاقیات دینی، مردم را برای پرهیز از گناه، مقید می کردند.
جلوه ها و دنیای خواستنی و دیدنی، برای انسانی که در طبیعت خویش، برای اعتماد بیشتر، همواره محتاج پسند مردم است، او را تحریک می کند برای قضاوت از نظاره اش، به هرچیزی بپردازد که گاه می توانند تحفه ی اقتصادی و سرمایه داشته باشند. احساس این که رفتار جذاب و ذهنیت های خاص، به توان بیشتر می انجامند، اگر در حد شخصیات و بیرون از حفظ سلامت اجتماعی برسند، مخرب و ناگوار می شود.
جلوه های زنده گی مادی و اقتصادی قطب های اروپایی و امریکایی، حتی ستیزه جویان بنیادگرایی را تشویق می کنند که آن جا ها را بلاد کفر می دانند.
آسایش اقتصادی و مادی، رمزی در تنازع سیاسی و تاریخی ای شمرده می شود که حالا با ابعاد گسترده در تمام امور مردمان دارا و نادار، کار دارد.
کتاب «زرسالاران یهودی و پارسی»، تبیین ماجرای عظیمی ست که اصل قضیه را بر اساس جاذبه ی اقتصاد و سرمایه به بررسی می گیرد. در این بررسی، تنازع ناپیدایی وجود دارد که از اعماق باستانی تا زمان حال جاری، گروه هایی را وداشته است در کردار زشت، اما با توجیه منافع، هویت ها، کشور ها و باور ها، ستیز بشری را در اختیار بی عدالتی های محض، صواب بدانند.
کتاب «زرسالاران یهودی و پارسی»، در پنج جلد، با عناوین زیر، وارد می شود:
جلد اول: یهودیان و الیگارشی یهودی
جلد دوم: الیگارشی یهودی و پیدایش زرسالاری جهانی
جلد سوم: آریستوکراسی و غرب جدید
جلد چهارم: نخستین تکاپو های فراماسونری
جلد پنجم: آریستوکراسی مالی و فروپاشی نظام سنتی
با معرفی این مجموعه ی کم نظیر تحقیقی، دینی دیگری را ادا می کنم که در احساس مسوولیت، از زمانی که نفس کار روشنگر را فهمیده ام، مرا بدون هیچ مفاد اقتصادی و پولی، اما وامی دارد با اعتقاد به اصل «فرهنگ سازی»، با دشورای هایی مقابل شوم که بخشی هم به اعتقادات ما به افتخارات کذایی می رسند. رهایی از «من» های خودساخته که به دیو ها و هیولا های هویت های قومی منجر می شود، ما را در آرامش های کمک می کند که می بینیم تفاوت های ما، فقط ظاهری اند.
اصل «انسانی» در قبول گرایش های اخلاقی و عاطفی، محرک اموری ست که با انجام آن ها، پس از رفع قیود باور ها و اثرات عمیق تعدی تاریخی، موانعی برداشته می شوند که گاه در جغرافیای کشور ها، اما به صد ها خط و دیوار جدایی در میان مردمان، شناخته شده اند.
یادآوری:
از طریق لینک های زیر، کتاب «زرسالاران یهودی و پارسی» را رایگان دانلود کنید!
در سایت دکتور عبدالله شهبازی:
http://www.ashahbazi.org/Plutocracy/index.htm
در کتابخانه ی من در سایت دانشنامه ی افغان:
http://www.afghanpedia.com/projects/libraries/pdfs/get_pdf.jsp?book_id=112qjjjxw.pdf
http://www.afghanpedia.com/projects/libraries/pdfs/get_pdf.jsp?book_id=115ybaldz.pdf
http://www.afghanpedia.com/projects/libraries/pdfs/get_pdf.jsp?book_id=107dlamrr.pdf
http://www.afghanpedia.com/projects/libraries/pdfs/get_pdf.jsp?book_id=98xsufki.pdf
http://www.afghanpedia.com/projects/libraries/pdfs/get_pdf.jsp?book_id=99wkhuqj.pdf
http://www.afghanpedia.com/projects/libraries/pdfs/get_pdf.jsp?book_id=103ydnstn.pdf
