ظاهراً رژیم ایران می خواهد این قضیه را نیز به مانند، فرستادن افغانها در جنگ سوریه نشان دهد، که، به اصطلاح این خود افغانها هستند که دعوا طلبانه این خواهش و تقاضا را دارند که به شاعران فارسیزم پرور ویزه ای اقامت کشور ایران داده شود، اما در پس پرده سیاست منطقوی کشور ایران و فابریکه ای شاعر سازی سیاست زبانی کشور ایران است، که از مهاجر بی ویزه ای افغان شاعر "پارس نواز" و "پارس محور" می سازد!
بطور مثال: رژیم ایران نمی گوید که این تقاضا از جانب آن رژیم صورت گرفته است، بلکه می گوید:
این پیشنهاد آقای علی محمد مؤدب است که از ما می خواهد، که، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ما برای برجستگان فرهنگی افغانستانی که اکثراً نابغه های فقید زبان فارس اند، عنوان و نشانی داده شود که به وسیله آن القاب آنها که مظلومند و بی چاره در ایران مشکل اقامت پیدا نکند و به نوعی شهروند افتخاری ایران نیز محسوب شوند و نیز بتوانند به راحتی و آرامی بین ایران و افغانستان رفت و آمد و فعالیت های شعر آفرینی داشته باشند تا از آفرینش و خلاقیت های منطقوی دور نشوند.
در عین حالی که آقای علی‌محمد مودب نیز به حیث "مدیرعامل موسسه فرهنگی شهرستان ادب" معرفی می شود که با "خانه ای ادبیات افغانستان" در "مرکز آفرینش های هنری" و موسسات به نام های "شهرستان ادب" و یا همچو نام های روی صحنه حاضر می شوند.
آیا زمانی که ما با همچو یک برخورد ماهرانه-محیلانه ای سر می خوریم، که، از شانزده سال بدینسو اشکال مختلفی را جهت نفوذ کشور ایران در افغانستان، جهت تامین علایق و منافع کشور ایران در داخل افغانستان، از کانال های ابزار سازی های "زبانی-فرهنگی" و آله سازی های "مذهبی-دینی" می پیماید، کدام طرح ملی جهت تامین منافع ملی افغانستان و متضرر نشدن منافع ملی ما از این ناحیه داریم؟ اگر داریم کدام است و یا چه است؟
---------------------------------------------------------------
به امید اصلاحات وسیع اجتماعی در افغانستان عزیز
به پیش به سوی مبارزه با فساد اداری و آوردن صلح بین الافغانی!
به امید مبارزۀ هر چه سریعتر و هر چه دقیقتر در راۀ مبارزه با فساد اداری!
به امید مبارزۀ هر چه سریعتر و دقیقتر با ایران محوری ها و پاکستان محوری های مخرب در افغانستان عزیز!
به امید دقت به کوچکترین واحد های کاری در هر ساحۀ کاری ما!
به امید اتحاد و وحدت هر چه بیشتر اقوام شریف افغانستان!
به امید صلح، ثبات، عدالت اجتماعی، قانونیت، ترقی و رفاه برای مردم رنجدیدۀ ما
