مونږ به نه ېو

تل به دغه ورځې شپې وي مونږ به نه ېو
دا به لمر دا ستارې وي مونږ به نه ېو

هم به ځمکه آسمانونه کائینات وي
واړه هر څه به دلې وي مونږ به نه ېو

ځي راځي به دلته مني، ژمي ،دوبي
دا بدلون به پرلپسې وي مونږ به نه ېو

معطر به هر وطن او هر چمن وي
د سپرلي به دا وږمې وي مونږ به نه ېو

هم به ګل هم به بلبل هم به سنبل وي
د بلبلو به نارې وي مونږ به نه ېو

دا به بڼ دا به چمن دا به ختن وي
خوندورې به مېوي وي مونږ به نه ېو

دابه تاک دا به ممیز دایې شربت وي
دا ترخې به تل خوږې وي مونږ به نه ېو

دا به یار دا به دلدار دا به رېبار وي
دا به ناز، دا به نخرې وي مونږ به نه ېو

څوک به بوخت په عبادت څوک جماعت وي
څوک به مست په مېکدې وي مونږ به نه ېو

څوک به یار ویني په جام او په پیاله کې
څوک په لار به د کعبې وي مونږ به نه ېو

څوک بې خوده به د ېار په ور کې پروت وي
څوک خمار به د پېالې وي مونږ به نه ېو

د رندانو، خماریانو به تل مست وي محفلونه
پرلپسې به یې مېلې وي مونږ به نه ېو

دا به جام دا به مطرب دا یې انجام وي
دا ساقي دا به پیالې وي مونږ به نه ېو

ټنګ ، ټکور به وي رباب ، خواږه غږونه
دا یاران دا به حجرې وي مونږ به نه ېو

دا یاري دا دلداري به وي همداسې
دابه ناز دابه نخرې وي مونږ به نه ېو

څوک به څنګه ، څوک به څنګه ، څوک به څنګه
د چاسيخې د چا لارې به کږې وي مونږ به نه ېو

نه به دا رنګ نه به دا خوند بل سبا وي
په بدلون به زمانې وي مونږ به نه ېو

خکلې څڼې به تاوېږي هم نڅا هم اتڼونه
د هر ځوان به نندارې وي مونږ به نه ېو

نو راځه واخله خوندونه له ژوندونه
دا هر څه به افسانې وي مونږ به نه ېو

دا خوږ عمر په خوښۍ او خندا تېر کړه
دا به ژوند دا به مزې وي مونږ به نه ېو

زه حامد شوم هله پوه چې هر څه تېر ول
مونږ نه پاتې به قصې وي مونږ به نه ېو

محمد حامد الوتاند د ۲۰۱۴ کال د مې ۲۲مه