هنر،ادب او پښتو نحوه
د عمرونو مساپر ! په ګډه يوه ښکلی کيسه
ځونډی
13.05.2004
د ټول افغان په پښتو مينو پيغلو او ځلموسلامونه مې ومني٠ غواړم ستاسو سره په ګډه يوه ښکلي کيسه جوړه کړم٠
د ګډي کيسه جوړونی قوانين په ﻻندي ډول دې٠
هر يو تن چې کيسه اوږدوي نو بايدد تير دوست کيسه کاپی او د خپلی زياتونئ په سر کې دي ولګوی تر سو د کيسي سلسله ټولو ته ښه څرګنده وي٠ که چيري نوی دوست خپله زياتونه په بل رنګ وليکي نو ښه به وي٠
دا دي زه يي پيل کوم٠
.......................................................................د عمرونو مساپر
- اينځر ګل لا تنکی زلمی و ٠چې پلار،مور، کاکا ا ونيکه يې يو په بل پسې مړه شول ٠ او دي له خپل وړوکې ورور او زړې نيا سره په سپين ميدان پاتي شول٠ اينځر ګل يوه د کاکا لور هم لرله چې يو ځان غوښتونکی سړي ته واده وه٠ د کورني د مشرانو له مرګ وروسته دغه ځان غوښتونکې سړي ټول هغه څه چې اينځر ګل ته له پلار نيکه په ميراث پاتي وه ، خپل کړل٠ اينځر ګل چې وليدل زور يي ددې بې رحمه انسان سره برابر نه دي ٠ نو د خپل کوچنې ورور او زړې بوډۍ نيا لپاره د يوی مړي ډوډي د پيدا کولو په نيت د کلي له يو ځمکه وال سره بزګر شو٠ دا چې نيا خوارکۍ يي ډيره بوډۍ وه او دي او وړوکی وروريي ټوله ورځ د بزګرئ په چارو بوخت وه، نو د کور د ديګ او کاسی لپاره مجبورأ د واده په فکر کې شو او په ١٤ کلنۍ کې يي کور په ناوي ښکلی کړ٠ د اينځر ګل ميرمن د کورنيواو هم د بهرنيو ستونزو له امله دناويتوب خوند ونه ليد٠ ځکه د خپل کور دکارونو سربيره د ځمکه وال د کور چاري يي هم ورله غاړه وې او هم به يي په مځکه کې د خپل خاوند او د هغه د کوچني ورور سره مرسته کوله٠ کال لا تير نه وه چې-----
تاسو يي اوږده کړي، زهم درسره مل يم
په مينه او درنښت
د چاد سور ټکري ، د چا د خوږغږی شپيلۍ، د چا د شني چپني او د چا د ښکلي ټټر << ځونډی >>
..... د عمرونو مساپر
زهيرشينواری
14.05.2004
ا نځر ګل لا تنکی زلمی و ٠چې پلار،مور، کاکا ، نيکه يې يو په بل پسې مړه شول ٠ او دي له خپل وړوکې ورور او زړې نيا سره په سپين ميدان پاتي شوو٠ اينځر ګل يوه د کاکا لور هم لرله چې په يو ځان غوښتونکی سړي واده وه٠ د کورني د مشرانو له مرګ وروسته دغه ځان غوښتونکې سړي ټول هغه څه چې اينځر ګل ته له پلار نيکه په ميراث پاتي وه ، خپل کړل٠ اينځر ګل چې وليدل زور يي ددې بې رحمه انسان سره برابر نه دي ٠ نو د خپل کوچنې ورور او زړې بوډۍ نيا لپاره د يومړي ډوډي د پيدا کولو په نيت د کلي له يو ځمکه وال سره بزګر شو٠ دا چې نيا خوارکۍ يي ډيره بوډۍ وه او دي او وړوکی وروريي ټوله ورځ د بزګرئ په چارو بوخت وه، نو د کور د ديګ او کاسی لپاره مجبورأ د واده په فکر کې شو او په ١٤ کلنۍ کې يي کور په ناوي ښکلی کړ٠ د انځر ګل ميرمن د کورنيواو هم د بهرنيو ستونزو له امله دناويتوب خوند ونه ليد٠ ځکه د خپل کور دکارونو سربيره د ځمکه وال د کور چاري يي هم په غاړه وې او هم به يي په مځکه کې د خپل خاوند او د هغه د کوچني ورور سره مرسته کوله٠ کال لا تير نه وه چې[color=red[color=green:e311bcbeea]].....بوډۍ نيا يې هم له دنيا سترګې پټې کړې . انځرګل ، ميرمن او وړوکی ورور يې يوازې د خدای اسرې ته پاتې شول .خو بيا يې هم همت د لاسه ورنه کړ ، د ځمکه وال په ځمکو کې يې په ډير اخلاص کار کاوه . خو د خدای کړه وه سږکال په ټوله سيمه د وچکالۍ سخته څپه راغله ، د ځمکه وال ټولې ځمکې شاړې پاتې شوې . انځر ګل حيران و چې څه وکړي ؟ ځکه هغه پوهيده د ځمکه وال فصلونه که ونه شي نو ده ته به څه ورکړي . شپه او ورځ په همدې چرتونو کې غرق و ، دا خبره يې د خپل ورور او ميرمنې سره شريکه کړه . وايي : ملنګ ته که يوه دروازه بنده شي ، شل ورته خلاصې وي . انځرګل ته خدای ډيره هوښياره ميرمن ورکړې وه . هغې ورته وويل : [/color:e311bcbeea][[/color]
ځونډی
14.05.2004
.......................................................................د عمرونو مساپر
- اينځر ګل لا تنکی زلمی و ٠چې پلار،مور، کاکا ا ونيکه يې يو په بل پسې مړه شول ٠ او دي له خپل وړوکې ورور او زړې نيا سره په سپين ميدان پاتي شول٠ اينځر ګل يوه د کاکا لور هم لرله چې يو ځان غوښتونکی سړي ته واده وه٠ د کورني د مشرانو له مرګ وروسته دغه ځان غوښتونکې سړي ټول هغه څه چې اينځر ګل ته له پلار نيکه په ميراث پاتي وه ، خپل کړل٠ اينځر ګل چې وليدل زور يي ددې بې رحمه انسان سره برابر نه دي ٠ نو د خپل کوچنې ورور او زړې بوډۍ نيا لپاره د يوی مړي ډوډي د پيدا کولو په نيت د کلي له يو ځمکه وال سره بزګر شو٠ دا چې نيا خوارکۍ يي ډيره بوډۍ وه او دي او وړوکی وروريي ټوله ورځ د بزګرئ په چارو بوخت وه، نو د کور د ديګ او کاسی لپاره مجبورأ د واده په فکر کې شو او په ١٤ کلنۍ کې يي کور په ناوي ښکلی کړ٠ د اينځر ګل ميرمن د کورنيواو هم د بهرنيو ستونزو له امله دناويتوب خوند ونه ليد٠ ځکه د خپل کور دکارونو سربيره د ځمکه وال د کور چاري يي هم ورله غاړه وې او هم به يي په مځکه کې د خپل خاوند او د هغه د کوچني ورور سره مرسته کوله٠ کال لا تير نه وه چې[color=green:ffc1f9feb8]----.....بوډۍ نيا يې هم له دنيا سترګې پټې کړې . انځرګل ، ميرمن او وړوکی ورور يې يوازې د خدای اسرې ته پاتې شول .خو بيا يې هم همت د لاسه ورنه کړ ، د ځمکه وال په ځمکو کې يې په ډير اخلاص کار کاوه . خو د خدای کړه وه سږکال په ټوله سيمه د وچکالۍ سخته څپه راغله ، د ځمکه وال ټولې ځمکې شاړې پاتې شوې . انځر ګل حيران و چې څه وکړي ؟ ځکه هغه پوهيده د ځمکه وال فصلونه که ونه شي نو ده ته به څه ورکړي . شپه او ورځ په همدې چرتونو کې غرق و ، دا خبره يې د خپل ورور او ميرمنې سره شريکه کړه . وايي : ملنګ ته که يوه دروازه بنده شي ، شل ورته خلاصې وي . انځرګل ته خدای ډيره هوښياره ميرمن ورکړې وه . هغې ورته وويل [/color:ffc1f9feb8] چې دچرګو د هګيو د خرڅلاو نه يي يو څه پيسي د يوي ښي او بدي ورځی لپاره ټولې کړي دي او هم يي ژيړ غوړي د خپل ليور په لاس د جمعي بازار ته ليږلي وه چې په ښه بيه پلورل شوي او که دي يعني اينځر ګل داوني د جمعي په بازار کې دا يوه شنډه غوا او دوه پسونه خرڅ کړي نو سږ کال به يي ښه ګوزاره پری وشي او کال ته خداي مهربان پاچا دي٠ اينځر ګل ته يي د ميرمنۍ خبرو خوند ورکړاو واده يي وکړه چي دا ونی به د جمعي په بازار کې ضرور شنډه غوا او هغه دوه پسونه پلوري٠ د شپي چي کله ستړي ستومان په خپل کټ کې پريواته٠ نو ميرمنۍ يي ورو ورته غوږ کې يو څه وويل او اينځر ګل له خوشحالۍ نيغ په کټ کې کيناست٠ غوښتل يي چيغه وکړي او خپله ميرمن خوبانه په غيږ کې ټينګه ونيسی٠ خو خوباني چغي ته پرينښود او ورته يي وويل: ورک مشي غلي شه چې << ريدي ګل >> ورور به دي اوس غږ واوري، اينځر ګل او خوباني دواړو هغه شپه خوب ونکړ او تر سهاره يي د هغي رڼا په ملتيا چې د کوټی له روزانه << هغه سوری چې د کوټو په چت کې وي>> يي ددوي خونه رڼاکوله د زړه خواله وکړه او د خپل لومړني ماشوم له پيدايښت نه نيولی بيا تر واده پوري يي په رڼو سترګووخوبونه وليدل٠ دواړو سره په ګډه څو د نجونو او څو د هلکانو نومونه خوښ کړل٠ خو خوبانۍ پدي ټينګارکاوه چې خير دي نوم دي ورته ريدي ګل خوښ کړي٠ دوي ﻻ د سپوږمۍ له رڼا چې د خدای <ج> له لوري په ټول کلي وړيا ويشل کيده خوند اخيسته او مجلس يي لکه تازه مين اوږداوه چې دسهارملا ازان وکړ، او د ريدي ګل غږ شوچی وويل يي .................
انځر ګل...
(( ښه ))
14.05.2004
..
_________________
پښتو مي نده ورکه, پښتانه لاپکې شته دي
درنه به نشې سپکه, چې درانه لا پکې شته دي
[color=darkred:e85c4d3cc2]وروره پاڅه سهار دۍ ، ملا صاحيب به بيا وايې چي څنګه ځوانان ياست چي لمانځه ته ناوخته راځۍ . د دي خبري سره انځر ګل هم اوچت شو او د اودس او لمانځه وروسته يې ريديګل ته وويل چي زه په منډه يوځل د ببو کور ته ځم ، زما تر راتللو غوا او پسونو ته واښه واچوه ،بيا به يو ځاي د جمعي بازار ته ولاړشو . ريديګل چي د بازار واوريدل خوشاله شو بيله دي چي پوه شي د څه لپاره بازار ته ځو ، ورور ته يې په خندا د هو وويل او د اوښو د ريبولو په لور ولاړ . انځرګل دخپل خواښي ببو د کور پر خوا روان شو ، پر لار يې دا چورتونه وهل چي څنګه خپلي خواښي ته دانيکمرغه خبره وکړي ، بيا به يې د خوباني خبري په ياد شوي او زړه به يې باغ باغ شو او ويل به يې چي شکر خدايه زه به هم ...او پر لار به يې د ډيري خوشالۍ دا لنډۍ په واراو تکرار زمزمه کوله چي (( ملا دي د خان غوړه مالي کړي +++ ماته د خدای له لوري رسي نعمتونه )) کله به يې په زړه شوه چي که غوا او پسونه اوس وپلوري بيا به داسي اړ شي چي يوي خواته به يې مخ نه ګرځي نه به څوک قرض ورکوي او نه داد ، نو د ځان سره يې وويل چي ... [/color:e85c4d3cc2]
ځونډی
16.05.2004
.......................................................................د عمرونو مساپر
- اينځر ګل لا تنکی زلمی و ٠چې پلار،مور، کاکا ا ونيکه يې يو په بل پسې مړه شول ٠ او دي له خپل وړوکې ورور او زړې نيا سره په سپين ميدان پاتي شول٠ اينځر ګل يوه د کاکا لور هم لرله چې يو ځان غوښتونکی سړي ته واده وه٠ د کورني د مشرانو له مرګ وروسته دغه ځان غوښتونکې سړي ټول هغه څه چې اينځر ګل ته له پلار نيکه په ميراث پاتي وه ، خپل کړل٠ اينځر ګل چې وليدل زور يي ددې بې رحمه انسان سره برابر نه دي ٠ نو د خپل کوچنې ورور او زړې بوډۍ نيا لپاره د يوی مړي ډوډي د پيدا کولو په نيت د کلي له يو ځمکه وال سره بزګر شو٠ دا چې نيا خوارکۍ يي ډيره بوډۍ وه او دي او وړوکی وروريي ټوله ورځ د بزګرئ په چارو بوخت وه، نو د کور د ديګ او کاسی لپاره مجبورأ د واده په فکر کې شو او په ١٤ کلنۍ کې يي کور په ناوي ښکلی کړ٠ د اينځر ګل ميرمن د کورنيواو هم د بهرنيو ستونزو له امله دناويتوب خوند ونه ليد٠ ځکه د خپل کور دکارونو سربيره د ځمکه وال د کور چاري يي هم ورله غاړه وې او هم به يي په مځکه کې د خپل خاوند او د هغه د کوچني ورور سره مرسته کوله٠ کال لا تير نه وه چې----.....[color=green:de5f06aded]بوډۍ نيا يې هم له دنيا سترګې پټې کړې . انځرګل ، ميرمن او وړوکی ورور يې يوازې د خدای اسرې ته پاتې شول .خو بيا يې هم همت د لاسه ورنه کړ ، د ځمکه وال په ځمکو کې يې په ډير اخلاص کار کاوه . خو د خدای کړه وه سږکال په ټوله سيمه د وچکالۍ سخته څپه راغله ، د ځمکه وال ټولې ځمکې شاړې پاتې شوې . انځر ګل حيران و چې څه وکړي ؟ ځکه هغه پوهيده د ځمکه وال فصلونه که ونه شي نو ده ته به څه ورکړي . شپه او ورځ په همدې چرتونو کې غرق و ، دا خبره يې د خپل ورور او ميرمنې سره شريکه کړه . وايي : ملنګ ته که يوه دروازه بنده شي ، شل ورته خلاصې وي . انځرګل ته خدای ډيره هوښياره ميرمن ورکړې وه . هغې ورته وويل چې [/color:de5f06aded]دچرګو د هګيو د خرڅلاو نه يي يو څه پيسي د يوي ښي او بدي ورځی لپاره ټولې کړي دي او هم يي ژيړ غوړي د خپل ليور په لاس د جمعي بازار ته ليږلي وه چې په ښه بيه پلورل شوي او که دي يعني اينځر ګل داوني د جمعي په بازار کې دا يوه شنډه غوا او دوه پسونه خرڅ کړي نو سږ کال به يي ښه ګوزاره پری وشي او کال ته خداي مهربان پاچا دي٠ اينځر ګل ته يي د ميرمنۍ خبرو خوند ورکړاو واده يي وکړه چي دا ونی به د جمعي په بازار کې ضرور شنډه غوا او هغه دوه پسونه پلوري٠ د شپي چي کله ستړي ستومان په خپل کټ کې پريواته٠ نو ميرمنۍ يي ورو ورته غوږ کې يو څه وويل او اينځر ګل له خوشحالۍ نيغ په کټ کې کيناست٠ غوښتل يي چيغه وکړي او خپله ميرمن خوبانه په غيږ کې ټينګه ونيسی٠ خو خوباني چغي ته پرينښود او ورته يي وويل: ورک مشي غلي شه چې << ريدي ګل >> ورور به دي اوس غږ واوري، اينځر ګل او خوباني دواړو هغه شپه خوب ونکړ او تر سهاره يي د هغي رڼا په ملتيا چې د کوټی له روزانه << هغه سوری چې د کوټو په چت کې وي>> يي ددوي خونه رڼاکوله د زړه خواله وکړه او د خپل لومړني ماشوم له پيدايښت نه نيولی بيا تر واده پوري يي په رڼو سترګووخوبونه وليدل٠ دواړو سره په ګډه څو د نجونو او څو د هلکانو نومونه خوښ کړل٠ خو خوبانۍ پدي ټينګارکاوه چې خير دي نوم دي ورته ريدي ګل خوښ کړي٠ دوي ﻻ د سپوږمۍ له رڼا چې د خدای <ج> له لوري په ټول کلي وړيا ويشل کيده خوند اخيسته او مجلس يي لکه تازه مين اوږداوه چې دسهارملا ازان وکړ، او د ريدي ګل غږ شوچی وويل يي .................[color=brown:de5f06aded]وروره پاڅه سهار دۍ ، ملا صاحيب به بيا وايې چي څنګه ځوانان ياست چي لمانځه ته ناوخته راځۍ . د دي خبري سره انځر ګل هم اوچت شو او د اودس او لمانځه وروسته يې ريديګل ته وويل چي زه په منډه يوځل د ببو کور ته ځم ، زما تر راتللو غوا او پسونو ته واښه واچوه ،بيا به يو ځاي د جمعي بازار ته ولاړشو . ريديګل چي د بازار واوريدل خوشاله شو بيله دي چي پوه شي د څه لپاره بازار ته ځو ، ورور ته يې په خندا د هو وويل او د اوښو د ريبولو په لور ولاړ . انځرګل دخپل خواښي ببو د کور پر خوا روان شو ، پر لار يې دا چورتونه وهل چي څنګه خپلي خواښي ته دانيکمرغه خبره وکړي ، بيا به يې د خوباني خبري په ياد شوي او زړه به يې باغ باغ شو او ويل به يې چي شکر خدايه زه به هم ...او پر لار به يې د ډيري خوشالۍ دا لنډۍ په واراو تکرار زمزمه کوله چي (( ملا دي د خان غوړه مالي کړي +++ ماته د خدای له لوري رسي نعمتونه )) کله به يې په زړه شوه چي که غوا او پسونه اوس وپلوري بيا به داسي اړ شي چي يوي خواته به يې مخ نه ګرځي نه به څوک قرض ورکوي او نه داد ، نو د ځان سره يې وويل چي[/color:de5f06aded] ... راځه د خپلي خواښي نه به رضا وغواړم چې هغه پکې څه وايي٠ همدا فکرونو کې ډوب وه چې د خواښي دانګړ وره ته ورسيد٠ خواښې چې يي اينځر ګل د سهارپه خړه کي وليد نو وارخطا شوه او ويي وويل٠٠٠٠٠٠٠
دکالونو مسافر
(( ښه ))
16.05.2004
.......................................................................د عمرونو مساپر
- اينځر ګل لا تنکی زلمی و ٠چې پلار،مور، کاکا ا ونيکه يې يو په بل پسې مړه شول ٠ او دي له خپل وړوکې ورور او زړې نيا سره په سپين ميدان پاتي شول٠ اينځر ګل يوه د کاکا لور هم لرله چې يو ځان غوښتونکی سړي ته واده وه٠ د کورني د مشرانو له مرګ وروسته دغه ځان غوښتونکې سړي ټول هغه څه چې اينځر ګل ته له پلار نيکه په ميراث پاتي وه ، خپل کړل٠ اينځر ګل چې وليدل زور يي ددې بې رحمه انسان سره برابر نه دي ٠ نو د خپل کوچنې ورور او زړې بوډۍ نيا لپاره د يوی مړي ډوډي د پيدا کولو په نيت د کلي له يو ځمکه وال سره بزګر شو٠ دا چې نيا خوارکۍ يي ډيره بوډۍ وه او دي او وړوکی وروريي ټوله ورځ د بزګرئ په چارو بوخت وه، نو د کور د ديګ او کاسی لپاره مجبورأ د واده په فکر کې شو او په ١٤ کلنۍ کې يي کور په ناوي ښکلی کړ٠ د اينځر ګل ميرمن د کورنيواو هم د بهرنيو ستونزو له امله دناويتوب خوند ونه ليد٠ ځکه د خپل کور دکارونو سربيره د ځمکه وال د کور چاري يي هم ورله غاړه وې او هم به يي په مځکه کې د خپل خاوند او د هغه د کوچني ورور سره مرسته کوله٠ کال لا تير نه وه چې----.....بوډۍ نيا يې هم له دنيا سترګې پټې کړې . انځرګل ، ميرمن او وړوکی ورور يې يوازې د خدای اسرې ته پاتې شول .خو بيا يې هم همت د لاسه ورنه کړ ، د ځمکه وال په ځمکو کې يې په ډير اخلاص کار کاوه . خو د خدای کړه وه سږکال په ټوله سيمه د وچکالۍ سخته څپه راغله ، د ځمکه وال ټولې ځمکې شاړې پاتې شوې . انځر ګل حيران و چې څه وکړي ؟ ځکه هغه پوهيده د ځمکه وال فصلونه که ونه شي نو ده ته به څه ورکړي . شپه او ورځ په همدې چرتونو کې غرق و ، دا خبره يې د خپل ورور او ميرمنې سره شريکه کړه . وايي : ملنګ ته که يوه دروازه بنده شي ، شل ورته خلاصې وي . انځرګل ته خدای ډيره هوښياره ميرمن ورکړې وه . هغې ورته وويل چې دچرګو د هګيو د خرڅلاو نه يي يو څه پيسي د يوي ښي او بدي ورځی لپاره ټولې کړي دي او هم يي ژيړ غوړي د خپل ليور په لاس د جمعي بازار ته ليږلي وه چې په ښه بيه پلورل شوي او که دي يعني اينځر ګل داوني د جمعي په بازار کې دا يوه شنډه غوا او دوه پسونه خرڅ کړي نو سږ کال به يي ښه ګوزاره پری وشي او کال ته خداي مهربان پاچا دي٠ اينځر ګل ته يي د ميرمنۍ خبرو خوند ورکړاو واده يي وکړه چي دا ونی به د جمعي په بازار کې ضرور شنډه غوا او هغه دوه پسونه پلوري٠ د شپي چي کله ستړي ستومان په خپل کټ کې پريواته٠ نو ميرمنۍ يي ورو ورته غوږ کې يو څه وويل او اينځر ګل له خوشحالۍ نيغ په کټ کې کيناست٠ غوښتل يي چيغه وکړي او خپله ميرمن خوبانه په غيږ کې ټينګه ونيسی٠ خو خوباني چغي ته پرينښود او ورته يي وويل: ورک مشي غلي شه چې << ريدي ګل >> ورور به دي اوس غږ واوري، اينځر ګل او خوباني دواړو هغه شپه خوب ونکړ او تر سهاره يي د هغي رڼا په ملتيا چې د کوټی له روزانه << هغه سوری چې د کوټو په چت کې وي>> يي ددوي خونه رڼاکوله د زړه خواله وکړه او د خپل لومړني ماشوم له پيدايښت نه نيولی بيا تر واده پوري يي په رڼو سترګووخوبونه وليدل٠ دواړو سره په ګډه څو د نجونو او څو د هلکانو نومونه خوښ کړل٠ خو خوبانۍ پدي ټينګارکاوه چې خير دي نوم دي ورته ريدي ګل خوښ کړي٠ دوي ﻻ د سپوږمۍ له رڼا چې د خدای <ج> له لوري په ټول کلي وړيا ويشل کيده خوند اخيسته او مجلس يي لکه تازه مين اوږداوه چې دسهارملا ازان وکړ، او د ريدي ګل غږ شوچی وويل يي .................وروره پاڅه سهار دۍ ، ملا صاحيب به بيا وايې چي څنګه ځوانان ياست چي لمانځه ته ناوخته راځۍ . د دي خبري سره انځر ګل هم اوچت شو او د اودس او لمانځه وروسته يې ريديګل ته وويل چي زه په منډه يوځل د ببو کور ته ځم ، زما تر راتللو غوا او پسونو ته واښه واچوه ،بيا به يو ځاي د جمعي بازار ته ولاړشو . ريديګل چي د بازار واوريدل خوشاله شو بيله دي چي پوه شي د څه لپاره بازار ته ځو ، ورور ته يې په خندا د هو وويل او د اوښو د ريبولو په لور ولاړ . انځرګل دخپل خواښي ببو د کور پر خوا روان شو ، پر لار يې دا چورتونه وهل چي څنګه خپلي خواښي ته دانيکمرغه خبره وکړي ، بيا به يې د خوباني خبري په ياد شوي او زړه به يې باغ باغ شو او ويل به يې چي شکر خدايه زه به هم ...او پر لار به يې د ډيري خوشالۍ دا لنډۍ په واراو تکرار زمزمه کوله چي (( ملا دي د خان غوړه مالي کړي +++ ماته د خدای له لوري رسي نعمتونه )) کله به يې په زړه شوه چي که غوا او پسونه اوس وپلوري بيا به داسي اړ شي چي يوي خواته به يې مخ نه ګرځي نه به څوک قرض ورکوي او نه داد ، نو د ځان سره يې وويل چي ... راځه د خپلي خواښي نه به رضا وغواړم چې هغه پکې څه وايي٠ همدا فکرونو کې ډوب وه چې د خواښي دانګړ وره ته ورسيد٠ خواښې چې يي اينځر ګل د سهارپه خړه کي وليد نو وارخطا شوه او ويي وويلوا٠٠٠٠٠٠٠
[color=red:a281c86c17]خدای دي خير کي زويه خوبانه لورمي ؟ هغې لا خبره نه وه خلاصه کړې چي انځرګل ورته په خندا وويل هو ببو زموږ کورته خيريت دۍ ، ما يو ښه خبر راوړۍ ، ببو چي دا خبره واوريده نو ويې ويل چي خدای دې ښه کړي قربان دي شم زويه راته ووايه دا کوم خبر دي چي دومره سهار له وخته يې راخوځولۍ يې ، راځه دالان ته راشه قربان دي شم زويه ، راته ووايه څه دي اوريدلي دي ؟ د دي خبري سره سم پر انځرګل پښتني شرم غلبه وکړه او په څنګ ودريدۍ او وي ويل چي : خوبانه وايې چي هغه ، هو ببو هغي ماته بيګاه شپه وويل همممممم . انځرګل لا نه و چپ شوۍ چي د ببو پام شو چي رښتيا دلورمي څه کم يوکال دواده وشو ، نو د انځرګل نوروخبروته يې اړتيا نه وه هغې چي د ژوند زياتي سړې او تودې ليدلي وې ، نور يې انځرګل ونه څيړه و يې وويل : ښه زويه هرڅه به خدای ښه کړي ته راځه زه به نهارۍ درته جوړکړم ، ماهم دا اوس غوا ولوشله او پرون مي سوزارۍ چرګي دوي هګي کړي او هر وخت چي زماچرګي دوي هګۍ وکړي نو زما کورته خوشالي راځي او زه هم په هغه ورځ د بابونيکه زيارت ته حلوا وړم او نذر ورکوم ، خير دا خوبه زه وکړم ، خو اوس ستا نهاری ته څه خوښ دي ؟ هګۍ ته دي زړه دي چي خاګينه درته جوړه کړم او که د تودو شيدو پيروۍ غواړې !. انځرګل چي د خپلو ټولو خبرو په ويلو اړ نه شو نويې شرم والوت او خوشالي يې لا زياته شوه او وي ويل : نه غواړي ،ځانه مه په تکليف کوه ، ببو زه ځم ، نن د ريديګل سره بازار ته ځم ، زه بايد ژر ورسيږم هغه به راته ولاړ وي ، ببو چي د بازار واوريدل نو ژر يې وپوښتل چي ..... [/color:a281c86c17]
ځونډی
19.05.2004
.......................................................................د عمرونو مساپر
- اينځر ګل لا تنکی زلمی و ٠چې پلار،مور، کاکا ا ونيکه يې يو په بل پسې مړه شول ٠ او دي له خپل وړوکې ورور او زړې نيا سره په سپين ميدان پاتي شول٠ اينځر ګل يوه د کاکا لور هم لرله چې يو ځان غوښتونکی سړي ته واده وه٠ د کورني د مشرانو له مرګ وروسته دغه ځان غوښتونکې سړي ټول هغه څه چې اينځر ګل ته له پلار نيکه په ميراث پاتي وه ، خپل کړل٠ اينځر ګل چې وليدل زور يي ددې بې رحمه انسان سره برابر نه دي ٠ نو د خپل کوچنې ورور او زړې بوډۍ نيا لپاره د يوی مړي ډوډي د پيدا کولو په نيت د کلي له يو ځمکه وال سره بزګر شو٠ دا چې نيا خوارکۍ يي ډيره بوډۍ وه او دي او وړوکی وروريي ټوله ورځ د بزګرئ په چارو بوخت وه، نو د کور د ديګ او کاسی لپاره مجبورأ د واده په فکر کې شو او په ١٤ کلنۍ کې يي کور په ناوي ښکلی کړ٠ د اينځر ګل ميرمن د کورنيواو هم د بهرنيو ستونزو له امله دناويتوب خوند ونه ليد٠ ځکه د خپل کور دکارونو سربيره د ځمکه وال د کور چاري يي هم ورله غاړه وې او هم به يي په مځکه کې د خپل خاوند او د هغه د کوچني ورور سره مرسته کوله٠ کال لا تير نه وه چې----.....بوډۍ نيا يې هم له دنيا سترګې پټې کړې . انځرګل ، ميرمن او وړوکی ورور يې يوازې د خدای اسرې ته پاتې شول .خو بيا يې هم همت د لاسه ورنه کړ ، د ځمکه وال په ځمکو کې يې په ډير اخلاص کار کاوه . خو د خدای کړه وه سږکال په ټوله سيمه د وچکالۍ سخته څپه راغله ، د ځمکه وال ټولې ځمکې شاړې پاتې شوې . انځر ګل حيران و چې څه وکړي ؟ ځکه هغه پوهيده د ځمکه وال فصلونه که ونه شي نو ده ته به څه ورکړي . شپه او ورځ په همدې چرتونو کې غرق و ، دا خبره يې د خپل ورور او ميرمنې سره شريکه کړه . وايي : ملنګ ته که يوه دروازه بنده شي ، شل ورته خلاصې وي . انځرګل ته خدای ډيره هوښياره ميرمن ورکړې وه . هغې ورته وويل چې دچرګو د هګيو د خرڅلاو نه يي يو څه پيسي د يوي ښي او بدي ورځی لپاره ټولې کړي دي او هم يي ژيړ غوړي د خپل ليور په لاس د جمعي بازار ته ليږلي وه چې په ښه بيه پلورل شوي او که دي يعني اينځر ګل داوني د جمعي په بازار کې دا يوه شنډه غوا او دوه پسونه خرڅ کړي نو سږ کال به يي ښه ګوزاره پری وشي او کال ته خداي مهربان پاچا دي٠ اينځر ګل ته يي د ميرمنۍ خبرو خوند ورکړاو واده يي وکړه چي دا ونی به د جمعي په بازار کې ضرور شنډه غوا او هغه دوه پسونه پلوري٠ د شپي چي کله ستړي ستومان په خپل کټ کې پريواته٠ نو ميرمنۍ يي ورو ورته غوږ کې يو څه وويل او اينځر ګل له خوشحالۍ نيغ په کټ کې کيناست٠ غوښتل يي چيغه وکړي او خپله ميرمن خوبانه په غيږ کې ټينګه ونيسی٠ خو خوباني چغي ته پرينښود او ورته يي وويل: ورک مشي غلي شه چې << ريدي ګل >> ورور به دي اوس غږ واوري، اينځر ګل او خوباني دواړو هغه شپه خوب ونکړ او تر سهاره يي د هغي رڼا په ملتيا چې د کوټی له روزانه << هغه سوری چې د کوټو په چت کې وي>> يي ددوي خونه رڼاکوله د زړه خواله وکړه او د خپل لومړني ماشوم له پيدايښت نه نيولی بيا تر واده پوري يي په رڼو سترګووخوبونه وليدل٠ دواړو سره په ګډه څو د نجونو او څو د هلکانو نومونه خوښ کړل٠ خو خوبانۍ پدي ټينګارکاوه چې خير دي نوم دي ورته ريدي ګل خوښ کړي٠ دوي ﻻ د سپوږمۍ له رڼا چې د خدای <ج> له لوري په ټول کلي وړيا ويشل کيده خوند اخيسته او مجلس يي لکه تازه مين اوږداوه چې دسهارملا ازان وکړ، او د ريدي ګل غږ شوچی وويل يي .................وروره پاڅه سهار دۍ ، ملا صاحيب به بيا وايې چي څنګه ځوانان ياست چي لمانځه ته ناوخته راځۍ . د دي خبري سره انځر ګل هم اوچت شو او د اودس او لمانځه وروسته يې ريديګل ته وويل چي زه په منډه يوځل د ببو کور ته ځم ، زما تر راتللو غوا او پسونو ته واښه واچوه ،بيا به يو ځاي د جمعي بازار ته ولاړشو . ريديګل چي د بازار واوريدل خوشاله شو بيله دي چي پوه شي د څه لپاره بازار ته ځو ، ورور ته يې په خندا د هو وويل او د اوښو د ريبولو په لور ولاړ . انځرګل دخپل خواښي ببو د کور پر خوا روان شو ، پر لار يې دا چورتونه وهل چي څنګه خپلي خواښي ته دانيکمرغه خبره وکړي ، بيا به يې د خوباني خبري په ياد شوي او زړه به يې باغ باغ شو او ويل به يې چي شکر خدايه زه به هم ...او پر لار به يې د ډيري خوشالۍ دا لنډۍ په واراو تکرار زمزمه کوله چي (( ملا دي د خان غوړه مالي کړي +++ ماته د خدای له لوري رسي نعمتونه )) کله به يې په زړه شوه چي که غوا او پسونه اوس وپلوري بيا به داسي اړ شي چي يوي خواته به يې مخ نه ګرځي نه به څوک قرض ورکوي او نه داد ، نو د ځان سره يې وويل چي ... راځه د خپلي خواښي نه به رضا وغواړم چې هغه پکې څه وايي٠ همدا فکرونو کې ډوب وه چې د خواښي دانګړ وره ته ورسيد٠ خواښې چې يي اينځر ګل د سهارپه خړه کي وليد نو وارخطا شوه او ويي وويل ٠٠٠٠٠٠٠
خدای دي خير کي زويه خوبانه لورمي ؟ هغې لا خبره نه وه خلاصه کړې چي انځرګل ورته په خندا وويل هو ببو زموږ کورته خيريت دۍ ، ما يو ښه خبر راوړۍ ، ببو چي دا خبره واوريده نو ويې ويل چي خدای دې ښه کړي قربان دي شم زويه راته ووايه دا کوم خبر دي چي دومره سهار له وخته يې راخوځولۍ يې ، راځه دالان ته راشه قربان دي شم زويه ، راته ووايه څه دي اوريدلي دي ؟ د دي خبري سره سم پر انځرګل پښتني شرم غلبه وکړه او په څنګ ودريدۍ او وي ويل چي : خوبانه وايې چي هغه ، هو ببو هغي ماته بيګاه شپه وويل همممممم . انځرګل لا نه و چپ شوۍ چي د ببو پام شو چي رښتيا دلورمي څه کم يوکال دواده وشو ، نو د انځرګل نوروخبروته يې اړتيا نه وه هغې چي د ژوند زياتي سړې او تودې ليدلي وې ، نور يې انځرګل ونه څيړه و يې وويل : ښه زويه هرڅه به خدای ښه کړي ته راځه زه به نهارۍ درته جوړکړم ، ماهم دا اوس غوا ولوشله او پرون مي سوزارۍ چرګي دوي هګي کړي او هر وخت چي زماچرګي دوي هګۍ وکړي نو زما کورته خوشالي راځي او زه هم په هغه ورځ د بابونيکه زيارت ته حلوا وړم او نذر ورکوم ، خير دا خوبه زه وکړم ، خو اوس ستا نهاری ته څه خوښ دي ؟ هګۍ ته دي زړه دي چي خاګينه درته جوړه کړم او که د تودو شيدو پيروۍ غواړې !. انځرګل چي د خپلو ټولو خبرو په ويلو اړ نه شو نويې شرم والوت او خوشالي يې لا زياته شوه او وي ويل : نه غواړي ،ځانه مه په تکليف کوه ، ببو زه ځم ، نن د ريديګل سره بازار ته ځم ، زه بايد ژر ورسيږم هغه به راته ولاړ وي ، ببو چي د بازار واوريدل نو ژر يې وپوښتل چي ....[color=blue:90c857db2f]. زويه بازار کې څه کوي؟ انځر ګل وويل : هغه شنډه غوا او دوه پسونه د خرڅلاو لپاره بيايم٠ ځکه اوس ښه بيه راته کوي ، د وچکالئ له وجي مې ګمان نه کيږي چې له بزګرئ دې څه لاس ته راشي ٠ ببو چې په دې هکله ورسره پخوا هم څو واره خبرئ کړي وي نو يي خبره ورسره وانه ړوله او رخصت يي ورکړ٠ کور ته د ننوتو سره سم ورته ريدي ګل وويل چې بايد يوار ژرد ځمکه وال ديری ته ورشي چې څه کار يي ورسره ده٠ انځر ګل چې لا سباناري تر اوسه نه وه کړي اوخپلې ميرمئ ته يي د ببو د خبرولود کيسی تلوسه په زړه کې وه، نو دا تګ ورباندي يو څه زياتی وکړ خو سره له دي هم له کوره ووت٠ د ځمکه وال ديري ته ﻻ سم نه وه رسيدلی چې د خان نوکر پرې غږ کړ٠٠٠٠[/color:90c857db2f]
دکالونو مسافر
(( ښه ))
20.05.2004
انځره چيري يې د سهار د لمانځه وروسته خان صاحيب څو ځله ستا پوښتنه وکړه اوته نه وي ، ښه شو چي راغلې ، ورشه ديري ته نور ميلمانه هم ناست دي ، خو ته يې په کار وي ، ورشه ! انځر ګل هم د خان ميلمستون ته وروخوځيدۍ ، لا هلته نه و رسيدلۍ چي خان د ميلمنو سره يوځاي راووت او چي سترګي يې پر انځرګل ولګيدې نو بيله ځنډه يې ورته و ويل انځره ته د سهار راهيسي چيري ورک يې دوه دري ځله مي ياد کړي ، انځر ګل غوښتل چي څه بهانه وکړي خو خان صاحيب پرينښود او خپل خبرو ته يې دوام ورکړ او وې ويل : زه سبا ميلمانه لرم ته ولاړ شه ستا دپسونو څخه يو پسه مياصاحيب ته وروله چي حلا ل يې کړي او او تر سبا چي ميلمانه راځي هرڅه سم وي . انځر ګل چي د خان خبرو هک پک کړ ، د بهاني ځاي پاته نه شو نو خان ته يې وويل ، خان صاحيب ما پسونه او خپله غوا د چا سره وعده کړې چي پلورم يې نن د جمعي ورځ مي وعده ده چي بازار ته ولاړ شم او غوا او دوه پسونه پر هغه وپلورم .خان چي د خپلو ميلمنو په مخ کي د انځر ګل خبري واوريدي نو وې ويل چي او کم عقله نه دي دي اوريدلي چي وايې سرسايه چي پر خپل کيږي پردي ته صبردۍ ؛ زه دي هم دلته له جنجاله خلاصوم اوته بازارته ځې ! که غواهم خرڅوي نو هغه هم زموږ غوجل ته بوزه او پسونه خو همدا اوس يو مياصاحيب ته دحلا ليدو لپاره بوزه او بل پسه دغواسره يوځاي ناظرته تسليم کړه . د دي خبري سره يې سم و ناظر ته مخ واړاوه او وي يې ويل چي : ناظره يوه غوا او يو پسه د انځره تسليم شه ، زه اوس د قوماندان صبور کورته ځم بيګاه يې پر بر کلي چاپه وهلې او دا د قوم سپن ږيري راغلي ورځم چي څه جوړه موړه وکړو ، چي راغلم بيابه د انځر خبره وکړو ، خان لا خبره نه وه خلاصه کړي چي ناظر وويل ښه همداسي به وکړم ، مرجان اوموسی جان ستا سره ځي هغو ته مي ويلي چي بيا د رحيم په شان غلطي ونه کړي لاري ته پوره پام وکړي د دواړو سره کلاشنکوفونه شته ، ستاسي دي خدای مل شي ، که نور ميلمانه راشي څه ورته و وايم چي تاسي بيا کله په خير راځۍ ؟خا ن چي د ميلمستون له انګړه د وتلو په حال کي و ويې ويل چي .....
hila
26.08.2006
--------------------------------------------------------------------------------.......................................................................د عمرونو مساپر
- اينځر ګل لا تنکی زلمی و ٠چې پلار،مور، کاکا ا ونيکه يې يو په بل پسې مړه شول ٠ او دي له خپل وړوکې ورور او زړې نيا سره په سپين ميدان پاتي شول٠ اينځر ګل يوه د کاکا لور هم لرله چې يو ځان غوښتونکی سړي ته واده وه٠ د کورني د مشرانو له مرګ وروسته دغه ځان غوښتونکې سړي ټول هغه څه چې اينځر ګل ته له پلار نيکه په ميراث پاتي وه ، خپل کړل٠ اينځر ګل چې وليدل زور يي ددې بې رحمه انسان سره برابر نه دي ٠ نو د خپل کوچنې ورور او زړې بوډۍ نيا لپاره د يوی مړي ډوډي د پيدا کولو په نيت د کلي له يو ځمکه وال سره بزګر شو٠ دا چې نيا خوارکۍ يي ډيره بوډۍ وه او دي او وړوکی وروريي ټوله ورځ د بزګرئ په چارو بوخت وه، نو د کور د ديګ او کاسی لپاره مجبورأ د واده په فکر کې شو او په ١٤ کلنۍ کې يي کور په ناوي ښکلی کړ٠ د اينځر ګل ميرمن د کورنيواو هم د بهرنيو ستونزو له امله دناويتوب خوند ونه ليد٠ ځکه د خپل کور دکارونو سربيره د ځمکه وال د کور چاري يي هم ورله غاړه وې او هم به يي په مځکه کې د خپل خاوند او د هغه د کوچني ورور سره مرسته کوله٠ کال لا تير نه وه چې----.....بوډۍ نيا يې هم له دنيا سترګې پټې کړې . انځرګل ، ميرمن او وړوکی ورور يې يوازې د خدای اسرې ته پاتې شول .خو بيا يې هم همت د لاسه ورنه کړ ، د ځمکه وال په ځمکو کې يې په ډير اخلاص کار کاوه . خو د خدای کړه وه سږکال په ټوله سيمه د وچکالۍ سخته څپه راغله ، د ځمکه وال ټولې ځمکې شاړې پاتې شوې . انځر ګل حيران و چې څه وکړي ؟ ځکه هغه پوهيده د ځمکه وال فصلونه که ونه شي نو ده ته به څه ورکړي . شپه او ورځ په همدې چرتونو کې غرق و ، دا خبره يې د خپل ورور او ميرمنې سره شريکه کړه . وايي : ملنګ ته که يوه دروازه بنده شي ، شل ورته خلاصې وي . انځرګل ته خدای ډيره هوښياره ميرمن ورکړې وه . هغې ورته وويل چې دچرګو د هګيو د خرڅلاو نه يي يو څه پيسي د يوي ښي او بدي ورځی لپاره ټولې کړي دي او هم يي ژيړ غوړي د خپل ليور په لاس د جمعي بازار ته ليږلي وه چې په ښه بيه پلورل شوي او که دي يعني اينځر ګل داوني د جمعي په بازار کې دا يوه شنډه غوا او دوه پسونه خرڅ کړي نو سږ کال به يي ښه ګوزاره پری وشي او کال ته خداي مهربان پاچا دي٠ اينځر ګل ته يي د ميرمنۍ خبرو خوند ورکړاو واده يي وکړه چي دا ونی به د جمعي په بازار کې ضرور شنډه غوا او هغه دوه پسونه پلوري٠ د شپي چي کله ستړي ستومان په خپل کټ کې پريواته٠ نو ميرمنۍ يي ورو ورته غوږ کې يو څه وويل او اينځر ګل له خوشحالۍ نيغ په کټ کې کيناست٠ غوښتل يي چيغه وکړي او خپله ميرمن خوبانه په غيږ کې ټينګه ونيسی٠ خو خوباني چغي ته پرينښود او ورته يي وويل: ورک مشي غلي شه چې << ريدي ګل >> ورور به دي اوس غږ واوري، اينځر ګل او خوباني دواړو هغه شپه خوب ونکړ او تر سهاره يي د هغي رڼا په ملتيا چې د کوټی له روزانه << هغه سوری چې د کوټو په چت کې وي>> يي ددوي خونه رڼاکوله د زړه خواله وکړه او د خپل لومړني ماشوم له پيدايښت نه نيولی بيا تر واده پوري يي په رڼو سترګووخوبونه وليدل٠ دواړو سره په ګډه څو د نجونو او څو د هلکانو نومونه خوښ کړل٠ خو خوبانۍ پدي ټينګارکاوه چې خير دي نوم دي ورته ريدي ګل خوښ کړي٠ دوي ﻻ د سپوږمۍ له رڼا چې د خدای <ج> له لوري په ټول کلي وړيا ويشل کيده خوند اخيسته او مجلس يي لکه تازه مين اوږداوه چې دسهارملا ازان وکړ، او د ريدي ګل غږ شوچی وويل يي .................وروره پاڅه سهار دۍ ، ملا صاحيب به بيا وايې چي څنګه ځوانان ياست چي لمانځه ته ناوخته راځۍ . د دي خبري سره انځر ګل هم اوچت شو او د اودس او لمانځه وروسته يې ريديګل ته وويل چي زه په منډه يوځل د ببو کور ته ځم ، زما تر راتللو غوا او پسونو ته واښه واچوه ،بيا به يو ځاي د جمعي بازار ته ولاړشو . ريديګل چي د بازار واوريدل خوشاله شو بيله دي چي پوه شي د څه لپاره بازار ته ځو ، ورور ته يې په خندا د هو وويل او د اوښو د ريبولو په لور ولاړ . انځرګل دخپل خواښي ببو د کور پر خوا روان شو ، پر لار يې دا چورتونه وهل چي څنګه خپلي خواښي ته دانيکمرغه خبره وکړي ، بيا به يې د خوباني خبري په ياد شوي او زړه به يې باغ باغ شو او ويل به يې چي شکر خدايه زه به هم ...او پر لار به يې د ډيري خوشالۍ دا لنډۍ په واراو تکرار زمزمه کوله چي (( ملا دي د خان غوړه مالي کړي +++ ماته د خدای له لوري رسي نعمتونه )) کله به يې په زړه شوه چي که غوا او پسونه اوس وپلوري بيا به داسي اړ شي چي يوي خواته به يې مخ نه ګرځي نه به څوک قرض ورکوي او نه داد ، نو د ځان سره يې وويل چي ... راځه د خپلي خواښي نه به رضا وغواړم چې هغه پکې څه وايي٠ همدا فکرونو کې ډوب وه چې د خواښي دانګړ وره ته ورسيد٠ خواښې چې يي اينځر ګل د سهارپه خړه کي وليد نو وارخطا شوه او ويي وويل ٠٠٠٠٠٠٠
خدای دي خير کي زويه خوبانه لورمي ؟ هغې لا خبره نه وه خلاصه کړې چي انځرګل ورته په خندا وويل هو ببو زموږ کورته خيريت دۍ ، ما يو ښه خبر راوړۍ ، ببو چي دا خبره واوريده نو ويې ويل چي خدای دې ښه کړي قربان دي شم زويه راته ووايه دا کوم خبر دي چي دومره سهار له وخته يې راخوځولۍ يې ، راځه دالان ته راشه قربان دي شم زويه ، راته ووايه څه دي اوريدلي دي ؟ د دي خبري سره سم پر انځرګل پښتني شرم غلبه وکړه او په څنګ ودريدۍ او وي ويل چي : خوبانه وايې چي هغه ، هو ببو هغي ماته بيګاه شپه وويل همممممم . انځرګل لا نه و چپ شوۍ چي د ببو پام شو چي رښتيا دلورمي څه کم يوکال دواده وشو ، نو د انځرګل نوروخبروته يې اړتيا نه وه هغې چي د ژوند زياتي سړې او تودې ليدلي وې ، نور يې انځرګل ونه څيړه و يې وويل : ښه زويه هرڅه به خدای ښه کړي ته راځه زه به نهارۍ درته جوړکړم ، ماهم دا اوس غوا ولوشله او پرون مي سوزارۍ چرګي دوي هګي کړي او هر وخت چي زماچرګي دوي هګۍ وکړي نو زما کورته خوشالي راځي او زه هم په هغه ورځ د بابونيکه زيارت ته حلوا وړم او نذر ورکوم ، خير دا خوبه زه وکړم ، خو اوس ستا نهاری ته څه خوښ دي ؟ هګۍ ته دي زړه دي چي خاګينه درته جوړه کړم او که د تودو شيدو پيروۍ غواړې !. انځرګل چي د خپلو ټولو خبرو په ويلو اړ نه شو نويې شرم والوت او خوشالي يې لا زياته شوه او وي ويل : نه غواړي ،ځانه مه په تکليف کوه ، ببو زه ځم ، نن د ريديګل سره بازار ته ځم ، زه بايد ژر ورسيږم هغه به راته ولاړ وي ، ببو چي د بازار واوريدل نو ژر يې وپوښتل چي ..... زويه بازار کې څه کوي؟ انځر ګل وويل : هغه شنډه غوا او دوه پسونه د خرڅلاو لپاره بيايم٠ ځکه اوس ښه بيه راته کوي ، د وچکالئ له وجي مې ګمان نه کيږي چې له بزګرئ دې څه لاس ته راشي ٠ ببو چې په دې هکله ورسره پخوا هم څو واره خبرئ کړي وي نو يي خبره ورسره وانه ړوله او رخصت يي ورکړ٠ کور ته د ننوتو سره سم ورته ريدي ګل وويل چې بايد يوار ژرد ځمکه وال ديری ته ورشي چې څه کار يي ورسره ده٠ انځر ګل چې لا سباناري تر اوسه نه وه کړي اوخپلې ميرمئ ته يي د ببو د خبرولود کيسی تلوسه په زړه کې وه، نو دا تګ ورباندي يو څه زياتی وکړ خو سره له دي هم له کوره ووت٠ د ځمکه وال ديري ته ﻻ سم نه وه رسيدلی چې د خان نوکر پرې غږ کړ٠٠٠٠
انځره چيري يې د سهار د لمانځه وروسته خان صاحيب څو ځله ستا پوښتنه وکړه اوته نه وي ، ښه شو چي راغلې ، ورشه ديري ته نور ميلمانه هم ناست دي ، خو ته يې په کار وي ، ورشه ! انځر ګل هم د خان ميلمستون ته وروخوځيدۍ ، لا هلته نه و رسيدلۍ چي خان د ميلمنو سره يوځاي راووت او چي سترګي يې پر انځرګل ولګيدې نو بيله ځنډه يې ورته و ويل انځره ته د سهار راهيسي چيري ورک يې دوه دري ځله مي ياد کړي ، انځر ګل غوښتل چي څه بهانه وکړي خو خان صاحيب پرينښود او خپل خبرو ته يې دوام ورکړ او وې ويل : زه سبا ميلمانه لرم ته ولاړ شه ستا دپسونو څخه يو پسه مياصاحيب ته وروله چي حلا ل يې کړي او او تر سبا چي ميلمانه راځي هرڅه سم وي . انځر ګل چي د خان خبرو هک پک کړ ، د بهاني ځاي پاته نه شو نو خان ته يې وويل ، خان صاحيب ما پسونه او خپله غوا د چا سره وعده کړې چي پلورم يې نن د جمعي ورځ مي وعده ده چي بازار ته ولاړ شم او غوا او دوه پسونه پر هغه وپلورم .خان چي د خپلو ميلمنو په مخ کي د انځر ګل خبري واوريدي نو وې ويل چي او کم عقله نه دي دي اوريدلي چي وايې سرسايه چي پر خپل کيږي پردي ته صبردۍ ؛ زه دي هم دلته له جنجاله خلاصوم اوته بازارته ځې ! که غواهم خرڅوي نو هغه هم زموږ غوجل ته بوزه او پسونه خو همدا اوس يو مياصاحيب ته دحلا ليدو لپاره بوزه او بل پسه دغواسره يوځاي ناظرته تسليم کړه . د دي خبري سره يې سم و ناظر ته مخ واړاوه او وي يې ويل چي : ناظره يوه غوا او يو پسه د انځره تسليم شه ، زه اوس د قوماندان صبور کورته ځم بيګاه يې پر بر کلي چاپه وهلې او دا د قوم سپن ږيري راغلي ورځم چي څه جوړه موړه وکړو ، چي راغلم بيابه د انځر خبره وکړو ، خان لا خبره نه وه خلاصه کړي چي ناظر وويل ښه همداسي به وکړم ، مرجان اوموسی جان ستا سره ځي هغو ته مي ويلي چي بيا د رحيم په شان غلطي ونه کړي لاري ته پوره پام وکړي د دواړو سره کلاشنکوفونه شته ، ستاسي دي خدای مل شي ، که نور ميلمانه راشي څه ورته و وايم چي تاسي بيا کله په خير راځۍ ؟خا ن چي د ميلمستون له انګړه د وتلو په حال کي و ويې ويل چي .....
[color=darkred:45ae44f3ef]هو.... ناظره کله چي ميلمانه راغلل نو په ميلمستون کي يی کښينوه او ورته ووايه چي د تياره کيدو نه مخته به په خير سره بيرته راشم٠ همدا ويلو سره خان خپل د واسکټ په جيبو کي لاسونه واچول او د خړ انګړ په سينه کي يی دخپل د درنو ګامونو چاپونه پريښود٠ او د خپل د هستۍ په نشه کي غرق د سترګو څخه لري شو٠ اينځر اوس هم همداسي چورتي ولاړ وه اوپه ټيټو سترګو يی د ميلمستون د قاليني په لارو کي ځان ورک احساسولو٠ سترګي يی په سوځيدا شوي او د اوبو څو څاڅکي يی په سترګو کي کښيناستي ٠ هغه خپلي سترګي ور پولي او د اوښکو څاڅکي يی په خپل وجود ته د سترګو له لاري بيرته ننويستي٠ د خپل د ذهين په نړی کي خان سره په جګړي وه چي يوناڅاپي د ناظر غږ هغه بيرته دغي درغلي نړي ته راکش کړو٠
"او! هلکه .... غوا او پسه دې راوړه چي خان خپل ميلمانه خوشحال کړي٠ ٠٠٠٠ د فکر په ټالو کي ډير مه زنګيګه که ورڅخه راولويدي نو ژوبل به شي ""
٠ د ناظر غږ له ملنډو څخه ډک وه او په ډير سپکاوي يی اينځر ته وويل " دا پسونه او غوا دې د خان د سر صدقه وبوله ٠ او د نرخ اخستلو پسي يی مه ګرځه٠ خان خو به پيسي يی هيڅ کله درنکړي ، ته يی هم په غوښتلو هغه مه خفاکوه٠ " اينځر د قار څخه ډکو سترګو باندي ناظر ته کتل٠ په زړه کي يی صل شاني خبرو سر اوچتولو ، خو په دې هم ښه خبر وه چي که څه يی د خولي څخه د خان په هکله ووځي نو څوک به يی کلي کي بيا پرینږدي٠ د ميرمن ښکلي څيره يی په سترګو او د هغي په وجود کي د هغه د زړه ارمان ،دهغه دسترګو خوب، دنيمګړي ماشوم احساس يی په ټولو خيالونو خپور شو ٠ سره دهغو خپل کمکی ورو ورته په خيال کي وبريښيد او د زړه او د ذهين په خبرو يی توري خاوري واړولي٠
ناظر ته يی سر وخوځولو ، نوره يی يوه کليمه خبره له خولي ونوته او د طوفان په شان په تيزي سره د دغو بي انصافه خلکو له منځه راوت او د کلي په کيږي وږي لاري کي روان شو٠ هغه هيڅ نه پوهيدو چي چيرته روان ده بس په خپلو پښو د هغه اختيار نه وه بيخي همغسي څنګه چي د هغه د مال د ژوند واک د نورو په لاس کي وه ٠
د هغه ټول تن له خولو څخه ډک شوی وه او کالي يی ورته لامده کړي وه٠ د لمر وړانګو خپل ګرمي نوره هم په هغه شيندله٠ وچي دښتي د هغه د ځان څخه تويی شوي څاڅکو باندي خپله تنده ماتوله او داوبو دغه تروي څاڅکي يی هم غنيمت ګڼنلي٠ اينځر له ځانه بي خبر وه او ذهين يی هم خالي وه ٠ نه پو هيدو چي د څه شي په هکله د خپل د فکر تنابونه ټينږ کړي٠ د غريبي او وچکاي په هکله ، د بي انصافي او د ظلم په هکله يا د هغو هيلو په هکله چي هغه او ميرمن يی يوه شپه تر سحاره پوري اوبدلي وه٠دی خو هغه وخت په ځان خبريږي کله چي د تړمو اوبو لاري يی په مخ لږي او د مور قبر يی سپيره مخته پروت وي٠ هغه ته داسي بريښي لکه مور يی هم د قبر په منځ کي د لپاره انديښني کوي همدي لپاره خو يی قبر داسي سپيره ده ، کني نوره وختو کي به ورباندي ګلانو خندا کوله او کله به چي اينځر دا ګلان د خپلي مور په قبر ليدل نو خوشحال به وه چي مور مي د خاورو نه بلکي د ګلانو لاندي د تل په خوب ويده ده٠ مګرنن خوهغه ته خپله مور هم ځان په شان خواشينی بريښيده٠ اينځر په ورانو ورانو سترګودمور قبرخواته وکتل او سر يی اسمان خوا ته جګ کړو ، د شونډو لاندي يی دخپل څيښتن څخه ډيري ګيلي وکړي٠ خپلي اوښکي يی د لاس په شا باندي پاکي کړي او د سپيرو خاورو سره غاړه په غاړه بيرته خپل کور ته ورراوان شو٠ په زړه کي به يی د راتلونکي شيبو انځور جوړولو ، چي خان ته د پسونواو غوا ورکولوڅخه وروسته به ريښتيا کيږي٠ خپله ميرمن به يی سترګو کي ودريده چي د سژ کال د تيريدو غم به هغه ځان سره خوړه او ورځ په ورځ به يی په ښکلي مخ يوه لاره جوړيده او هري لاري سره به يی د زړه شيمي خلاصيدي٠
د وړوکي ورو معصوم مخ يی ورته له لري وکتل او دی نوره هم خفا شو٠
"خدايا! زماڅيښتنه! ولي دې داسي نړی جوړه کړي چي څوک يوي مړی ډوډي لپاره د زړه ويني تويوي اوڅوک د هستی سره مستي کوي٠ " د خدائی پاک سره په همدي جګړي بوخت وه چي د کور مخته ورسيد٠ د خټو کور ورته لکه د خپلي مور د قبر په شان وران ښکاره شو٠ په لاسو کي يی دومره زور نه وه پاتي چي د کور په دروازي کي زوړنده زاړه پرده جګه کړي او ننوځي ٠ د خپل کور مخته لکه د پردو په شان ولاړ وه چي ميرمن يی د کور منځ کي د پردي يو کونج څخه خپل خاوند وليد چي همداسي لکه د کاڼي ځاي په ځاي ولاړده ٠ د ميرمني توري سترګي يی له خندا ډکي شوي ٠ خپل کالي يی سم کړل ټيکری يی له سر ه کوز کړو او ويښتان يی په اوږو سمسور کړل٠ هغي نن خپل ځان ډير ښکلی سنګار کړی وه ٠ دي لپاره چي د ژوند په دغه لوی بدلون ډيره خوشحاله وه ٠ تر ننه پوري يوه لور وه ، بيا يوه ميرمن شوه او اوس به يو مور کيږي٠ هغي غو ښتل چي دغه بدلون هم همداسي ښکلی خپل خاوند ته وروښاي. هغه د يوي خوږي مسکا سره د دروازي خو ته نيږدي شوه٠ پرده يی اوچته کړه ٠ او يو مينه ناک نظر يی د خپل د زړه اينځر باندي واچوه٠ خپلي سري شوي شونډي يی وخوځولي او وي ويل ..........................
٠
[b:45ae44f3ef][i:45ae44f3ef][color=indigo][/color:45ae44f3ef][/i:45ae44f3ef][/b:45ae44f3ef][/color]