دنګه ځواني زما د خـــوښـــــــې
 د يارانې دې ټـــــــــولې نــــــــښې
درپسې ويلې مې شوې غوښې
زما خـــالـــــونه دا ستــــــــــا زخې
زما خو خوښ يې وايه تاتــه څنــــــګه يمــــه

ژړا د زړه خنـــدل د سترګو
دعا د زړه کنځل د سترګو
ګناه د زړه ژړل د ســـــترګو
مينه د زړه ليدل د ســترګو
لاس اچول خو د کم عقلو خـــــلکو وينـــــــــه

راسره نشتــــــه يار په خوا کې
جوړې مې شوې په زړه تڼاکې
تل يادوم يې پـــــه ژړا کــــــــــې
اوښکې ناولې دي که پاکـــــې
زما په څيرې ګرېوان ځي لمــــونځ پرې کومه

په نه خـبر باندې خــــفه شوې
لږه شېبه کې تکه ســـره شوې
خپلو خولو باندې لنده شوې
د کافر ګل په شان کږه شوې
چې راسمېږې نيــــمه ورځ به تېره وينــــــــه.