غزل
زړه دې بد شي سم چې تاته په کاته شم
چې درنه شم، وایې څه شو؟ وایه څه شم؟
جګې جګې که مې ته په زړه کې زړه شې
درېغه درېغه چې دې زه په زړه کې زړه شم
څومره زه یم یاره ستا ددیدن تږی
چې دې مخ ته کړم نظر اوبه اوبه شم
هېرونکیه بیا به وایې څه مې ورک وو
لکه یاد کله درپېښ چې ستا په زړه شم
څه خبرې مې په زړه دي خو سلګۍ شي
طوفاني سترګو ته ستا چې په کاته شم
زلفې پرانیزه پرېشان یم د شوګیر نه
په دې ګڼ سوري چې جمع زړه اوده شم
شمع رویه چې رقیب ته په خندا شې
لکه دود دې دمحفل نه په واته شم
شور او زوږ مې حوصله د لوی منزل شي
ګنې یم د همت زاڼی چې په تله شم
جشن خال یې د محراب وروځو امام دی
حمزه نیت کړه که واهه او که باښه شم
د غزل پلار حمزه شینواری
10.03.2010
- حسیب الله شینواری
د ښاغلي اټک يوسفزي د (کرجي بابا) د ليکنې پر بنيا دجنتي خوبماويل جنـــت مو د پښــتو ډک شوپه خــوږو ژبــــو پښتنـــو ډک شوځای د پښود ايښـــودوکـــم دیپه احـــمـــد زو او درانو ډک شوهلته ځاځي او هم ساپي وينمهد پوپل زو او نورزيو ډک شو دلته مسود او ابـــدالي قـــامونهپه ميړنـــيو يوســـف زو ډک شوګورۍ چې ټول کړي په پښتوخبرېد پښتونــخوا پـــه پښتنو ډک شودا دی سيـــد عبدالخالـــق وګ...
16.03.2010
- حسیب الله شینواری
د هلمند د معاينو لا پوره يوه اوونۍ تېره نه وه ، خو ځان درد او سرخوږ لا هماغسې ځوراوه وه ٠
هلمند ټليفون را پورته کړ او د ډاکتر نمبر يې ژر ژر وواهه ، د ډاکتر د هلو سره سم پرې هلمند خوله را خلاصه کړه : ګوره ډاکتر صيب پوره يوه اوونۍ وشوه چې له درده مړ شوم ، خو لاتر اوسه د نتيجې په انتظار يم ، ستاسې د لابراتوار که دا حال وي نو بوي...
