لوپټه کې درنه سترګې پناه کيږي
په ماښام کې د رنګونو غزا راغله
په سازونو کې ولاړې منارې دي
لوپټه کې درنه سترګې پناه کيږي
اندمونو کې دې لوڅې هدېرې دي
له خپل ځان نه دې هندارې رابهر کړې
سوځيدلي تصويرونه په کې غواړې
بې څيرې دې جنازه مخ ته پرته ده
ته لګيا يې اندمونه په کې غواړي
په وجود کې بې امکانه غوندې پټ يې
زمانې سره جهاد کولى نه شې
دريابونه دې راپرېوتل له سترګو
خو د تږو څه امداد کولى نه شې
د خپل عشق جذبه دې والوته له سترګو
پرهارونه په ګلونو کې ايره شول
له سرو شونډو نه دې ناز دنېشې ووت
اننګي د ې په مچکو کې اوبه شول
پريشاني دې ده په ذهن کې راټوله
په رنګونو کې چې خوب کولى نه شې
دومره لويه حادثه درسره مله ده
ته د ښکلو مينتوب کولى نه شې
*****
طالب منګل
