د لوی، مهربان او بخښونکي خدای په نامه

جناب ریس جمهور و افغانهای صادق و آگاه! آیا فکر و تدبیر یک طرح اساسی برای ایجاد یک "کنفدراسیون افغانستان- پاکستان- هندوستان" قابل تصورمیباشد و به منفعت ملی ما انجامیده خواهد توانست؟

افغان تحرک 26.05.2016 12:08

جناب محترم ریس جمهورداکتر اشرف غنی و افغانهای صادق و آگاه!

آیا ایجاد فکر و تدبیر یک طرح اساسی برای ایجاد یک "کنفدراسیون افغانستان- پاکستان- هندوستان" برای آبادی و اعمار اقتصاد افغانستان و همچنان مقابله با مداخلات محیلانه و مخرب رژیم ایران قابل تصور، بحث، غور و ارزیابی های دقیق علمی بوده می تواند و به منفعت ملی ما انجامیده خواهد توانست؟

می گویند که افغانها در مکتب تامل فارغ ز صوت و حرف اند، لیک گر "جیب دل شگافند غواص بحر ژرفند" !

اصطلاح کنفدراسیون یک اصطلاح لاتین است که معنی "همبستگی" و یا هم "اتحاد" را می دهد. کنفدراسیون اتحادیۀ از دو و یا چند کشور مستقل و خودمختار را گویند که با حفظ حاکمیت ملی خود، با حفظ استقلال خود، با حفظ منافع ملی خود برای نیل به بعضی اهداف و منافع ملی خود متمرکزانه و متحدانه کار نمایند. کنفدراسیون بر خلاف فدراسیون، دارای یک قدرت مرکزی نیست که بر اتباع همه دولتهای متحد فرمانروا باشد، دولتهای عضو، در سیاست داخلی و خارجی خود آزادند. کشورهای عضو کنفدراسیون در روابط بین‌المللی به صورت کشورهای جداگانه و با سیاست خود حرکت می‌کنند اما جنگ را میان خود ناروا می‌دانند و آن را جایز نمی‌ شمارند. معمولاً قسمتی از وظایف دولت‌ های متحد به یک کمیته مرکزی واگذار می‌ گردد.

- عکس العمل هند چه خواهد بود؟ بدون شک که هند از یافتن راه های تجارتی به آسیای میانه خوشوقت می شود!
چونکه از یک طرف راه های نزدیک تری برای امتۀ تجارتی خام و پخته اش به اسیای میانه باز می شود، روی امتۀ تجارتی خام و پختۀ کشور های اسیای میانه بر روی وی باز می شود و از جانب دیگر از کش و گیر با هند خلاص خواهد شد!

- عکس العمل پاکستان چه خواهد بود؟ بدون شک که پاکستان بعد غور عمیق به این مساله در کله کله خود خواهد زد و خواهد گفت که چرا وی قبلا به این فکر نیامده است و چرا این ابتکار را وی به جهان از خود بیرون نداده است! چونکه از یک طرف راه های امتۀ تجارتی خام و پخته اش به اسیای میانه باز می شود، روی امتۀ تجارتی خام و پختۀ کشور های اسیای میانه بر روی وی باز می شود و از جانب دیگر از کش و گیر با هند خلاص خواهد شد!

- عکس العمل امریکا چه خواهد بود؟ بدون شک که امریکا از نزدیکی بیشتر با هند در دل به اصطلاح عام "قروتک می زند"!

- عکس العمل چین چه خواهد بود؟ با چینایی ها داخل مذاکره شده هر گاه آنها هم مفاد اقتصادی خود را در این توصل از دست ندهند، ممانعتی نخواهد ایجاد نمودند!

- کشور های اروپای نیز هر گاه ضرر اقتصادیی از این ناحیه عاید حال شان نگردد و بلخصوص اقلام تجارتی شان از این مسیر نیز بدسترسی شان قرارگیرد، به جز از خلوص نیت عکس العمل خرابی در این موضوع از خود نشان نخواهند داد!

روسیه و ایران به این مساله مفادی نخواهند داشت!
سخنی چند در باب ایران:
در ارتباط مداخلات محیلانه و مخرب رژیم ایران در امور داخلی افغانستان، بلخصوص در پانزده سال اخیر، صدا مقاله، تحلیل و شاید هم هزاران "هوشداریه" از جانب هموطنان وطندوست و آگاۀ ما در میدیای افغانی ما به نشر رسیده اند که علامۀ بیداری سیاسی جامعۀ افغانی ما را در این رابطه نیز به ما میرساند. این جا فقط به نبشتۀ اخیر جناب محترم داکتر سید عبداللۀ طاظم، اقتصاد دان ورزیده و مورخ آگاۀ ادوار ظاهر شاه و داؤد خان، که اینبار در ارتباط مداخلات رژیم ایران اندکی روشنایی عطا فرموده اند، اکتفا صورت می گیرد.


راجع به مداخلات محیلانه و مخرب رژیم ایران در افغانستان جناب محترم داکتر کاظم به تاریخ ٢٤ می ٢٠١٦ م. ، تحت عنوان (نگاهی مختصر به فعالیت های"آستان قدس رضوی" ـ یکی از بزرگترین نهاد موقوفی...) آن رژیم چنن می فرمایند:

"از مدتهاست که موضوع نفوذ فرهنگی ایران در افغانستان مطرح بحث اکثر افغان ها در داخل و خارج
کشور است و تعداد زیاد تحلیلگران افغان این موضوع را طی مقالات و مصاحبات متعدد از جوانب مختلف مورد بر رسی قرار داده اند...."

جناب محترم داکتر کاظم در این ارتباط در ادامه چنین مینویسند:

" دراین یکی دو روز اخیر موضوع کشته شدن ملا اختر محمد منصور رهبر یک گروه طالبان افغان که گفته میشود بنام "ولی محمد" با پاسپورت پاکستانی از ایران به بلوچستان درحال برگشت بود و بوسیلۀ یک طیاره بدون پیلوت امریکائی هدف قرار گرفت، رفت و آمد های مکرر او به ایران سؤالهای دیگر را مبنی بر نقش ایران
در تقویه مخالفان دولت افغانستان مطرح می سازد که در خور توجه قرار دارد.
چند روز قبل مقالۀ از یک هموطن را در پورتال وزین افغان جرمن آنلاین خواندم که نوشته بود: «بسیاری از وطندوستان افغان خطراتی را از جانب پاکستان بزرگترین و یگانه خطری میدانند که متوجه افغانستان است. همانطوری که ما افغانها متأسفانه در بسیار موارد و محاسبه ها کوتاه آمده ایم و فراتر از جای پای دیده نتوانسته ایم، دراین مورد نیز تمام تیررس های ما متوجه یک دشمن آشکار است و آغاز و ختم دنیا را در محدوده خباثت های حکام پنجاب می بینیم واما دشمن خطرناکتر یعنی ایران را اکثرا فراموش میکنیم. ... »
نویسنده آن مقاله محترم آقای خاکسار افغان (!) با طرح این سؤال که «ایران برای افغانستان دشمن خطرناکتر از پاکستان و چرا؟» چنین می نویسد: «ایران خود را در گذشته ها و امروز جغرافیای بزرگتر از آن میداند که هست. ایرانیان، ایران کنونی را مرکز جغرافیایی آریایی ها و افغانستان را بنام خراسان ولایت وابسته به آن میدان
ند؛ ایران خود را مرجع و مستحق رهبری جهان اسلام میداند و تابعیت افغانستان (همسایه مسلمان شرقی) را ازین استحقاق حق مطلق خود میداند؛ ایران خود را در عرصه های تاریخ، تمدن، زبان، فرهنگ، هنر... مرکز[دانسته] و منطقه از جمله افغانستان را از اقمار خود می پندارد؛ ایران به وراثت خونی در رهبری سلف و خلف اسلام معتقد است و با "یک دندگی" خود را وارث مسحق دانسته ازین طریق اهل تشیع جهان را تابعین خود میشمارد؛ ایران با بی شرمی ادعای اینرا دارد که خود برادر بزرگ و هزارگان افغانستان و پاکستان برادران کوچک هستند.»
موصوف در ادامه می نویسد: «ایران برای هسته گذاری های توسعه طلبانه، تفوق طلبانه و استعماری خود
بخصوص در میان هزاره ها و تاجکان هموطن ما برمشتی از دلالان و تیکه داران ملیتی، قومی، مذهبی
و سیاسی از سالها بدینسو سرمایه گذاری نموده، قشر از خود بیگانه سیاسی و تنظیمی ... را به وجود
آورده.... و اکنون زیر هر نامی حاصل آنرا می بردارد.» اکنون اگر ثابت شود که ملا اختر محمد منصور نیز ضمن رفت و آمد های مکرر خود به ایران از حمایت مراجع آن کشور برخوردار بود و بدانوسیله به تقویه گروپ خود می پرداخته است، آنوقت واضح میشود که دست ایران ازجوانب مختلف در بی ثباتی افغانستان دراز میباشد. اینکه این همه فعالیت ها در ایران بوسیلۀ کدام مراجع و سازمانهای آن کشور پیشبرده میشود، سؤالیست که باید برآن غور و تعمق کرد.
همانطوری که در پاکستان سه مرجع یعنی حکومت پاکستان، سازمان استخبارات نظامی آن کشور و نیز احزاب و حلقات سیاسی ـ اسلامی غیرحکومتی آن درمسائل افغانستان نقش دارند، در ایران نیز حکومت آن کشور با سیاست ظاهرا دوستانه عمل میکند، در حالیکه سپاه پاسداران در جلب و جذب افغانها و کشانیدن شان به جنگ های فرامنطقوی فعالیت دارد و مثل آی اس آی احتمالا در افغانستان نیز به حمایت از مخالفان مسلح دولت می پردازد، طوریکه بار ها سلاح های ساخت ایران از نزد مخالفان بدست آمده است، و اما چنانکه شایع است، نقش نفوذ فرهنگی و مذهبی را به حیث یک وسیلۀ مهم جهت ایجاد "ستون پنجم" یک مؤسسه بزرگ و پرقدرت دیگر ایران بنام "آستان قدس رضوی" در افغانستان پیش می برد.
این سازمان که از نظر قدرت مثل یک حکومت قوی و مستقل در ایران نقش بازی میکند، در چند ولایت افغانستان دارای شعب و نمایندگی ها بوده و بعضا زیر نام کمک های "بشرخواهانه" بطور علنی فعالیت دارد و د رعین زمان برای یک تعداد جوانان افغان در پوهنتون ها و مراکز تعلیمی در مشهد و حواشی آن زمینه های تحصیل را فراهم میکنند و به این طریق به جلب و جذب آنها می پردازد و نیزبیک عده دیگر از جملۀ مهاجران افغان در آنجا به اشکال و انواع مختلف کمک مینماید تا ذهنیت شانرا پس از برگشت به وطن به سمت اهداف خود تغییر دهد و حتی شایع است که این مؤسسه برای خرید خانه و زمین درهرات و جاهای دیگر ونیز برای تجمعات خاص مذهبی در افغانستان کمک های پولی میکند.) ختم نقل و قول از محترم داکتر کاظم.
جناب محترم داکتر کاظم در نبشتۀ شان ا به گزارشی از سایت فارسی بی بی سی تحت عنوان "آستان قدس؛
در بزرگترین نهاد موقوفی جهان اسلام چه میگذرد؟" ، مورخۀ ششم مارچ ٢٠١٤م. که مطابق میباشد با سیزدهم ماۀ حوت ١٣٩٤ ، می پردازند که در آن عرض و طول "آستان قدس رضوی" ثروتمندی، و انواع فعالیت های وسیع و گستردۀ آنرا به معرفی می گیرد.
منبع: داکتر کاظم: نگاهی مختصر به فعالیت های"آستان قدس رضوی" ـ یکی از بزرگترین نهاد موقوفی جهان اسلام.
ر پورتال وزین افغان جرمن آنلای، بخش تحلیل ها و پیام ها ، ٢٤ می ٢٠١٦م.
http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/kazem_sa_astan_quds_razawi.pdf

در ارتباط ایجاد یک کنفدراسیون باید گفت که "کنفدراسیون" کدام وابسته گی سیاسی و یا همچو چیز های معنی نمی دهد و هر عضو کنفدراسیون آزادی های خود و استقلال خود را دارند، فقط همان نقاط لزوم دید طرفین با همکاری های یک دیگر و متحدانه به پیش برده می شوند. چنانچه امروز کشور های زیادی جهان با هم همچو قرار داد های را دارند.

به امید نظریات هموطنان صادق د آگاۀ ما در این ضمینه.


به امید صلح، ثبات، عدالت اجتماعی، قانونیت، ترقی و رفاه