غزل
دعاګانې مې په لپه کې ذرې شوې
نه مې سترګې له دريابه راستانې شوې
رڼاګانې يې په لپو،لپو څښلي
چې په مخ کې يې مچکې تکې سرې شې
لوپته کې يې رنګونه دي شليدلي
زما سترګې چې راپرېوتې ايرې شوې
بې اروا مې تخيل درپسې تللى
په کې لوڅې د غزلو هدېرې شوې
چې نغمې بې عبادته شوې په تار کې
را ايسارې د سندرو زمانې شوې
يو طالب چې سجده کېښوده په ځمکه
نو ليمې يې په شرابو کې لندې شوې
طالب منګل
03.03.2011
- محمدالله آرین احمدزی
غزل
نن مې هسې له دنیا نه زړه تور شوی
یاره هسې مې له چانه زړه تور شوی
دا چې هسې په تور تم کې یم خوشاله
د سپوږمۍ له دې رڼا مې زړه تور شوی
ټولې مینې بازاري شوې کلیوال یم
د دې ښار له ناز ادا مې زړه تور شوی
دلته مینه ده لو...
07.03.2011
- محمدالله آرین احمدزی
څلوریزيرقیبان وایې پښتانه په مینه نه پوهیږيزه سیدشاه په دې خبره ډیر ځوریږم
قسم مي کړی دا خبره به غلطه کړمهله نن نه وروسته په هر ښکلي مینیږم،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،په پښتنو کي دا دستور دی اشناپه جار به نه کړې د الفت خبريډیري په فخر او په ډاګه یې کړهچي وي هر څومره د نفرت خبري«««««««««««&l...
