غزل
نه هغه پیغلي، نه منګی شته، نه ګودر زړګیه
نشته ځوانان نه یې ټولئ،نه مازدیګر زړګیه
طبل دجنګ مي بیا تر غوړ شو دې ناورین وطن کي
د یو په لاس کي ده چاړه دبل خنجر زړګیه
بیایې دخور لاسونه سره شول دخپل ورور په وینو
زموږ په کلي کي همداسي وي اختر زړګیه
دې سپین پوستکو کي تور زړونه دي اعتبار وړ نه دي
خدای خو دي ساته ددې سپینو له هر شر زړګیه
دبې وسئ عالم مي دا ده چي د سر دښمن مي
راسره ناست ده په ډوډئ په یو ټغر زړګیه
وینم په خوب کي اژدها زموږ هیواد کي ګرزي
دي یو یې پرې کړله غړئ او د بل سر زړګیه
چي یې اړتیا وه هر سړي به ترینه مخ واړاوو
سیدخو ځکه له هر چا ده مرور زړګیه
................
سیدشاه خروټی-لندن
16.02.2011
- محمدالله آرین احمدزی
موږ ته دین مه راښیه
سیدشاه خروټی-لندن
په کلي کي د هر سړي په خوله د ګل محمد د زوی د مرګ کیسه وه . دګل محمد زوی رازمحمد چي له خپل پلارسره به یې بزګري کوله د قیمت ګل د زوی نادر لخوا ووژل شو نادر یو بې لاري او آواره انسان وو چي له پلار نه نیولي د کلي هر سړی ورنه په تنګ وو نادر به د رازمحمد خور ګل غوټئ هره ورځ تنګوله چي کله د ګل غوټئ د کور وال پرې خبر شول نو د نادر پلار ته يې د هغه شکایت و...
19.02.2011
- محمدالله آرین احمدزی
غزلد ارمان ډیوې تیارو ته رڼا ورکړهپه مسکائې سرو لمبو ته رڼا ورکړهڅو به زړه یې د هجران د درد نوکاروجوړ په زړه ناسور زخمو ته رڼا ورکړهد لحد تیګې د زړه نه یې جنت جوړ کړیو ګلاب چې د مرګ شپو ته رڼا ورکړهد آسمان د زړه په درز د وینې څاڅکيد سپیرو د ښتو چینو ته رڼا ورکړهمرګه ستا نه یې له درده پناه غوښتهزندګي یې ستا لمحو ته رڼا ورکړه
رحیمه پشتونجار...