| شاته موضوع وګورئ :: مخکې موضوع وګورئ |
| ليکوال |
پيغام |
محمود سعيد
ستوري
دغړيتوب نېټه: 28 مارچ 2011
ليکنې: 559
|
 د ليکنې نېټه : ٢ شنبه نومبر 28, 2011 6:44 am عنوان : |
 |
|
زما په دواړو اوږوناستــوپرښتـــــووليکئ
زما په سرکه څـه ليکئ نوپه پښتـــووليکئ
د پاکې مينې ګناه کاروچې منکرپرې نشئ
د رقيبـــــانوالزامـــــونه په تنـــــدو وليکئ
په ښايستـــــونو پسې ورکو لیـــــونوملګرو
زما په زړه کې دګل مينــه په اغـزووليکئ
زما په لاسوکې په پښوکې ديوتاګانودوخت
د زنده ګۍ نوم د اجــــل په زولنــــووليکئ
د ځنځيــــرونوخــــالقــــانود وحشت زامنو
ما په کتـارکـې دژوندون د لیـــــونووليکئ
ای شــــــاعــــرانو د قلـــــم په آزادۍ مينـو
حال دبلوچــــــوماشومــــانودسلګو وليکئ
د آزادۍ عـــالمبــــردارود نـــړۍ قامـــونو
اوس دنړۍ نقشه کې کورد پښتنــــووليکئ
سائل |
|
| بېرته سر ته |
|
 |
محمود سعيد
ستوري
دغړيتوب نېټه: 28 مارچ 2011
ليکنې: 559
|
| د ليکنې نېټه : ٢ شنبه نومبر 28, 2011 6:59 am عنوان : |
|
|
خــــوښ د پښتـــــــونخـــــــواه پــه ميکتـــــــون يمـه
پښــــــتون يمــــــــــــــــه
خـــــاورې بــــه مــــې وايي چـــــې پښـــــــتون يمه
پښــــــتون يمــــــــــــــــه
ته په ســـــورســــالو کې لکــه ګل نغښتې راغلې يې
زه پخپــــــلو وينــــو کې ګلګـــــون يمه
پښــــــتون يمــــــــــــــــه
سود مې په بل نه شي خـپله يوبڅــــری خــــاوره هم
زه ګــــــوره په دې هکلــــه قـــارون يمه
پښــــــتون يمــــــــــــــــه
مړبه يم خــــوهرد زړه پرهـــربه مې خنــــدا کـــوي
د وفــــــا تخـــــم يم ژونــــدون يمـــه زه
پښــــــتون يمــــــــــــــــه
زه ورکیــــدی نه شــــم د جــــانان د جبــــين لمريمه
څيـــــــره د ادراک د ســـــباوون يمــــــه
پښــــــتون يمــــــــــــــــه
زه د بـــــل نه تمــــــه د ســــــزا او قضــــا نه کــوم
زه اثيرد خپـــــــل ننــــــګ د قــــانون يمه
پښــــــتون يمــــــــــــــــه
مونږسنـــــدرې نه وايــــومحبـــوبې د پردوستـــرګو
زه د پښتـــــــــنوستــــــرګومجنــون يمه
پښــــــتون يمــــــــــــــــه
سپک نظريې هم سترګې درندې شي چې راوګوري
زه خــــــدای زيــږولی هســې درون يمه
پښــــــتون يمــــــــــــــــه
تـــــل پکــــې د ژونــــد د ازادۍ سنـــــــــدرې اړوم
زه شپیلۍ د خپـــــل فکــرد شپـــــون يمه
پښــــــتون يمــــــــــــــــه
زه تاريـــــخ د خپــل ادراک او خپــــلې فلســـفې لرم
زه د خپلې خـــــاورې افــــــلاتون يمه
پښــــــتون يمــــــــــــــــه
چاته دې څـــــوک نه وايي ما ټــــــوله دنيـــــا پیژني
زه خپله عنوان خپــــــله مضمــون يمه
پښــــــتون يمــــــــــــــــه
منمــــه چې وخت له خپـــــلې پاڼې شــــــوکـــولی يم
زه د خپل وجـــــــود د تار تــــړون يمه
پښــــــتون يمــــــــــــــــه
دا چې دې همــــه دنيا خــــوړلی وخت پـه وخت يمه
ښــکلې يمه، خوږيمـــه ترســـکون يمــه
پښــــــتون يمــــــــــــــــه
وختــــه که تا نــــن په خپلـــــه خاوره رېـــــژولی يم
زه به پــرې ســـبا ﻻ رازرغــــون يمـــــه
پښــــــتون يمــــــــــــــــه
داسې پامتـــه دارهم د سپــــــرلي دمــــوسم نه يمــــه
ګل د خپـــل پرهر دځيــــګرخــــون يمــه
پښــــــتون يمــــــــــــــــه
ما به دحــــالاتو پیــــــچ و خـــم نه کـــــړي ادل بدل
زه خپــــله اســــتازی د بدلـــون يمــــــه
پښــــــتون يمــــــــــــــــه
بل خــــوا تللی نه يمه په خپــــل وطن کې ورک يمه
رابه شم د خپل ځــــان پــه لټــــون يمـــه
پښــــــتون يمــــــــــــــــه
ځه ته ښه لوبې په زړه د «ســائل» وکړه، خو وخته
زه پوی په مطلب د زړه چـاودون يمـــــه
پښــــــتون يمــــــــــــــــه |
|
| بېرته سر ته |
|
|
محمود سعيد
ستوري
دغړيتوب نېټه: 28 مارچ 2011
ليکنې: 559
|
| د ليکنې نېټه : ٣ شنبه نومبر 29, 2011 8:25 am عنوان : |
|
|
ماپـه خپلـــــو سترګو پښـــــتنې مينــدې ليــدلې دي
زه يمــــــه پښــتون ماپښــتنې شيـــــدې رودلې دي
زه کتــــــلې نه شـــــم پښتـــنو ته دپـــردوپــه څېر
زه يمــه روزلې خپـــــلې مـور د پښـــــتنو په څیر
مــــا دبنـــــدګانـــو بنــــــدګې تـه بـــــد کتـــلې دي
ځکه مې يوازې د پاک خـــداى احـــکام منـلې دي
دا مشهــور متل دى چې اوبه په ډانګ بېلــيږي نه
دامنو چې قـام خـــودى يو جســـم سره شــليږي نه
بې له پـــرې کـــــولـــونه يې بله چاره کـــيږي نه
لاس پښه چې ګنده شـي نو دا جســم بيا رغيږي نه
د دوى له منځه وړل خوبس ترمـا پورې تړلى دي
دغـه ګنــــده غــــړى خــو زما دبـــدن غـــړى دى
وه ظالمــه هرڅـــه دې په زور او ظلم کــړي دي
تاته خير دښمــنه تاپه څـه بانــدې پرې کـــړى دى
تاپه کومو ســـترګو زموږ هغــه غړي وژلې دي؟
تانه کړم پوښتــنه څوک چې ســـتاپه لاره تللې دي
لاړووخت بدل شورڼې ورځې زموږتــورې شوې
دا زموږه بڼ بانـدې لمبې دا ور چې پــورې شوې
ستوغې سپکې سپورې راپسې خبرې نورې شوې
ډيرې پــاک لمنــې پښتنې پېغــلې سرتــورې شوې
پريږدو غـــــلامې او منـــډې ترړې اين وان پسې
ټول به يوجسد شو خـــوروان چې شو قــران پسې
خدايږو چې سرلـــــوړى دى منزل ته رسيدلې دى
څوک چې «نبې خېله» داســــلام په لاره تللې دې
مولوي خالص |
|
| بېرته سر ته |
|
|
محمود سعيد
ستوري
دغړيتوب نېټه: 28 مارچ 2011
ليکنې: 559
|
| د ليکنې نېټه : ٤ شنبه نومبر 30, 2011 6:38 am عنوان : |
|
|
د هســـــکوغـــــرونو،ایلبندونــو، سردرو ژبه ده
دا د ګــــوربتـــــو،د عنــــقا او د زمــــرو ژبه ده
دې ســـره غبــــرګې وي نغمــــې د پسـرلیومدام
دا د ځـــړوبــــو،بلبــــلانـــــواوشپـــــــنو ژبـه ده
دې کې خبــــرې کـــول، دي دمرغــــلرو پیـــیل
ځکه له سُـــراو لَی نه ډکـــــه ،د نغمــــو ژبه ده
له دغـــــدغـــو نه ده خــــالی،خوله خـلوصه ډکه
د بزم او رزم ،د ســـــلا او د جـــرګــــوژبـــه ده
میدان یی وړی له همــــزولـــو نه په نــره دی تل
د زړورو ،تـــــوریالیـــــو میـــــړنــو ژبــــــه ده
د میلمنـــــو پالنــــــه یی کړې، تل دزړه په وینـو
د پُخــــلاینــــې،ګذشـــــتونـواو پیــــرزوژبـــه ده
بــــده یی مـــه ګڼۍ ،لــه بدو ســــره کار نه لـري
دا د ملکــــو،ښــــاپیریــــــو او دښــــــو ژبـــه ده
چې وي پخپله خوار،نوهغوته به خواره ښـکاري
دا د ښـــاغـــــلو افغـــــانانـــو،ددرنــــو ژبــــه ده
تل د ې ځلانده، تل ژوندۍاو تل دې ښاده واوسي
د ســـوو زړونو په احـــــوال د خبـــریدو ژبه ده
د روانۍ او بـــــډایۍ همـــــــتا یې نشـــته چیرته
لکــــــه دتاج غمــــی، منلې د پښــــــــــتو ژبه ده
۲۰۰۷/۲/۱۴
اسدالله زمری |
|
| بېرته سر ته |
|
|
محمود سعيد
ستوري
دغړيتوب نېټه: 28 مارچ 2011
ليکنې: 559
|
| د ليکنې نېټه : شنبه دسمبر 03, 2011 6:10 am عنوان : |
|
|
ټول بدن د غوښې خو د زړه غوښه خو غوښه ده
ژبې خو دي ډېرې خو پښتــــو مې ډېره خوښه ده
دې ته سورغرورهم ګونډه ماتی شي سجدې کوي
دا د پسرلي شـړۍ د لمـــــر پر اوږو خښـــــــه ده
وخت څـومره ساده دی چې ټپې مو په رسۍ تړي
چا پر شګـــــو ریګو د دریاب نیـــــــولې مخه ده
مـا ترې د زړګي جنت کابل جـــوغـــــدې راوړو
دا بره کـــوڅــــه خـــو راوتلـــې له دوزخـــــه ده
هوډ دې د قاتلې تندې مات شو چې حلال دې کړم
څنــګه ده جانانه اوس دې اور،اور سینه یخه ده؟
نن خو یې د څڼـــــو په پستـــو ګوتو کې ماته کړه
ستا«جـلان» دستا لمن کې پروت لکه شنه پخه ده
کندهارــ ۱۳۸۴ |
|
| بېرته سر ته |
|
|
محمود سعيد
ستوري
دغړيتوب نېټه: 28 مارچ 2011
ليکنې: 559
|
| د ليکنې نېټه : شنبه دسمبر 03, 2011 7:20 am عنوان : |
|
|
ستـوری وه ځــلانده دپښتوپـه شنـه اسمـان بـانـدی
وړانګی یی خپری دپښتونخوا دښت وبیابان باندی
زوی دپـښتـنې وه پــه پښــــتو بـانــدي میـن وه تل
پــوریی کړلــه مینه دپښتو ساتــل هـرځوان باندی
پــورتـه یـی بیــرغ دپـښتـوږبـی پــه دنــیاکی کــه
و یی رپـاوه دنیت پــه مخ پــه ټــول جــهان باندی
زړونــودلیـکوالــوکـی یـی هــیلی راپــیـداکــړلــی
نورپه نه شرمیږی چی مین یی کړل پرځان باندی
پـوه یی کړل چی تاسـودپښتون دبـڼ ګـلان یاستـی
بی لـه خپلی ږبی زړونه ډک به شی ارمان باندې
توره یی قـلم شـوه چی نور شرم ویره نشتــــه ده
فـخریی پښتون کـړی پــه همت وپــه ایمـان باندی
نــوربــه پښتانـه پــه ښـوونـځیوکـی پـښتوغــواړی
هـرچیرته چی وی پــه پیښورکي یـا لـغـمان باندی
وګــوری ختیزکی پـــه پښتو څــــوره ظلمونـه دی
بـل خوا په لـویدیزکی لاهـوشوي په طوفـان باندې
کلــه چـی پـښـتوددربــارږبــه پــه ډهــلی کــی وه
کلـه چــی جنـــډی یی رپـیــدلــه اصـفــهان بانـدی
ټـولـو درنـاوی بــه دپـښتـون پـــه هــرمــقام کـاوه
نن ولی پښتون ګونــګی ولاړوی هرمکـان بانـدی
ولــی خپل ځانــونــه مـوږتـرنـوروخـلکوکـم ګــڼو
بـرم وشـهامـت موشـاهـدان دی هنـدوستـان بانـدی
ویـښ شـی پښتنو تاسوترهـرچـا ښـه تاریــخ لـری
چـا یَی تـقسیـم کـړی پاکـستان وافغانـستان بـانـدی
رنـځ د ځـان ځـا نـیو بـي عـلـمـیو تــباه کـړي یـو څوبـه لـه غـفـلت سره ویـده یـو پـه ډیـران بانـدی
نـورلـه نــا پـوهـیو وجـها لـت نــه کــه راوُنَــوزو
تـل بـه غـلامان یو بـاوروکـړې(علی خان)بـانـدی |
|
| بېرته سر ته |
|
|
حلیم یار فطرت
دغړيتوب نېټه: 09 جنوري 2013
ليکنې: 42
ځای: afghanistan zabul
|
| د ليکنې نېټه : جمعه جنوري 18, 2013 6:29 pm عنوان : |
|
|
ﺩﺧﭙﻠﻲ ﮊﺑﻲ ﻟﻪ ﻭﺑﺎﻟــﻪ ﭘښﺘﻮﻥ ﻧﻪ ﺩﻱ ﻭﺗـــــﻲ
ﻻ ﻟﻪ ﺟګړﻮ ﺍﻭ ﻟﻪ ﺟﻨﺠﺎﻟﻪ ﭘښﺘﻮﻥ ﻧﻪ ﺩﻱ ﻭﺗـــﻲ
ﭼﻲ ﻫﺮﻩ ﻭﺭځ ﻳﻲ ﺩ ﻣﺮګی ټﻐﺮ ﭘﻪ ﻛﻮﺭ ﻫﻮﺍﺭ ﺩﻱ
ﻟﻪ ﺩﻱ ﻭﻳﺮژﻟﻲ ﺯﺑﻮﻥ ﺣﺎﻟﻪ ﭘښﺘﻮﻥ ﻧﻪ ﺩﻱ ﻭﺗــﻲ
ګﻮﺭﻱ ﺩﻭﺧﺖ ﺩﺍﮊﺩﻫــﺎ ﭘﻪ ﺧﻮﻟﻪ ﻛﻲ ﺩﺍړﻲ ﺷﻤﺎﺭﻱ
ﻟﻪ لﻭړ ﻫﻤﺖ ﺍﻭ ﻟﻮﻱ ﻛﻤﺎﻟﻪ ﭘښﺘﻮﻥ ﻧﻪ ﺩﻱ ﻭﺗــــﻲ
ګﻮﺭﻩ ﭘﻪ ﺩﻱ ﭘﺮ ځﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎ ﺍﻭ ﺍﻭ ﺩ? ﻣړﻪ ﺩﻧﻴﺎﻛـــﻲ
ﺩﺑﻞ ﻟﻪ ﻓﻘﺮ ﺍﻭ ﻟﻪ ﺳﻮﺍﻟﻪ ﭘښﺘـــﻮﻥ ﻧﻪ ﺩﻱ ﻭﺗـــﻲ
ﺩ ژونــدانه ﺩ حســـن ﻧﺎﺯ ﻭ ﺍﺩﺍ څــــﻪ ﭘﻴﮋﻧـــــﻲ
لا خوﺩﻣﺮګ ﻟﻪ ﺧﻂ ﻭﺧﺎﻟﻪ ﭘښــــﺘﻮﻥ ﻧﻪ ﺩﻱ ﻭﺗــــﻲ
ګﻮﺭ ﭘﻪ ﻛﻮﻣﻪ ﺷـــﻮﻣﻪ ﻣﻴﺎﺷﺖ ﺩﭘښﺘﻮ ﭘﻴﻞ ﺷـــﻮﻱ
چی ﻳــﻲ ﻟﻪ ﺑﺮﺟﻪ ﺍﻭ ﻟﻪ ﻓﺎﻟـﻪ ﭘښﺘﻮﻥ ﻧﻪ ﺩﻱ ﻭﺗـــﻲ
ﺑﺲ ﭘﻪ ﻏﻴﺮﺕ ﺍﻭﭘـــﻪ ﻣــﻴړﺎﻧﻪ ﻧــــﻮ ﺩﻧﻴـــﺎ ﻣﻨﻠـــﻲ
ﭘﻪ ﻣﻴﻠﻴﺘﻮﻧﻮ ﻛﻲ ﻟـﻪ ﺳﻴـــﺎﻟــﻪ ﭘښﺘﻮﻥ ﻧﻪ ﺩﻱ ﻭﺗـﻲ
حمدالله حلیم یار |
|
| بېرته سر ته |
|
|
|
ډېرځليزې پوښتنې
لټونه
د غړو لست
کاروونکو ډله 
د نوم ثبتول
د پېژندنې څېره
خپل شخصي پېغامونه وګورئ
ننوتنه
