غزل
چې ياردې رانوست نو ته د څه لپاره راغلې
هسې عبس د زحمت وويسته ريباره راغلې
مطلب اشنا لاليه څنګه دې راپېـښه وکړه
ووايه څنګه د غلــــــطه کړله لاره ، راغلې
زه دې راتلو ته سترګې سترګې يم راځې اوکنه
تياره ماښام شولــــو چڼچڼې تر چناره راغلې
سپرليه زه به دې نو څه احسان په ځان ومنم
په راتلو راغلې خو د تل په څير بې ياره راغلې
د بيلتون سرې غرمې رقيبه مونږ په ځان تيرې کړې
د وصال سيوري ته يې څنګه په تياره راغلې
قدرت الله درمان ، خوست
11.06.2010
- فضل الربي رستم
غزل
مين زړګی چې ورته لاره په غرمو ونيسي لکه بی وسه اوښکه هيله دبــڼــــو ونيسي زما جانان زما ددواړو سترګو نور دی خلکه لکه يوسف کميس په سترګودړندو ونيسي ما يې دسترګو په اينو کې يو خمار ليدلی ډير مينان به بيا دعشق په ګناهـــــو ونيسي ستاپښتنې مينې مې داسې لاس او پښې تړلي ...
13.06.2010
- فضل الربي رستم
غزل
لکه پېروتي چې دونوله خاښو راتاو ويستاله تصویره داسې غېږه مې لیمو راتاوويدجانان مینه مې له زړه نه راچاپېره داسېلکه دېوال دپښتنوچې له کورو راتاو ويغربته ښه دې راسره زوراوزورګی وازمائیهزماګلالي وروڼه همېش له شړمبوراتاو ويبلانازک وي دګلاب له ګله هم نازک ديتامې غاښونه له نازکواننګوراتاو ويدژوندمانا ته رسیدل شمعې هنرهم غواړيم...