غزل/طالب منکل
بې روحه راغلمــــــــــه په سا پسې راورسيدم
د خپل وجود په اتنهــــــــــــــا پسې راورسيدم
د پيزيبونو شور او ساز، بې برکتـــــــــه نه شي
د ډمې بېغلې په ګـــــــــــــــــډا پسې راورسيدم
چې د جلاد په مخ کې ودرېدم ،څېره مې نه وه
زه په دې ښــــــــار کې په باچا پسې راورسيدم
مورې! له تانه وړاندې نه وې ،د جنت منـــارې
بيرنه راستــــــون شوم په دعا پسې راورسيدم
که څو فنا شوې په رنګينـــــــــو فلسفو کې رانه
خو ستا د سترګو په مــــــــانا پسې راورسيدم
زه به ترې شاته شوم طالبه! بې امکانه غوندې
که به څو ځـــــــــــــــــــلې په بلا پسې راورسيدم
طالب منګل
02.02.2011
- محمدالله آرین احمدزی
غزل دا چې ژړیږم ،خو په خوله هیڅ درته نه وایمهاور کې سوځیږم، خو په خوله هیڅ درته نه وایمهدخدای لپاره بس دﺉ راشه زیاتي ستړی شومهژوند یم ختمیږم ،خو په خوله هیڅ درته نه وایمههغه له شوره له خندانه نن په ډکه کوڅهغلی تیریږم، خو په خوله هیڅ درته نه وایمهزه لکه اوښکه بې اثرې دا ستا له ښکلو سترګولاړم تویږم ، خو په خله هیڅ درته نه وایمهبس که سروده! دومره ظلم په ما څله کوېزړه یم ! خو...
05.02.2011
- محمدالله آرین احمدزی
دمحتسب زياړېلامــوړشوې دجــــانــان پـه ديدار نـه وملا پـه غيــږه کـــې تـود شوئ ديار نـه ومزه پــه غـــلا ديــار ديـــدن تــه وم راغلېلا لــه ډاره لـــــړزيـــدمـــه،قــــرار نـه وملاديارسره دسترګوپه جنګ بوخت وملا د ســرو شـنډو شـــرابــو خمار نـه وممحتسب خواته په چيغو سر ته راغئخبـــر شــــــوې لــه اذ انــه سهار نـه ومزه قيام دمحتسب په زياړوخــوښ و م...
