د لوی، مهربان او بخښونکي خدای په نامه

تعصب برای کشور، منافع ملی و حفظ ارزش های اخلاقی، بد نیست!

مصطفی «عمرزی» 01.10.2016 10:15



 تعصب را در مقام واکنش منفی، همیشه نقد می کنند و اما بررسی محتوایی این کنش، نشان می دهد انسان جفا دیده، مظلوم، استعمار شده، نیازمند و آزادی خواه نیز متعصب بوده است.  

تعصب، جریان های بزرگ مقاومت، ایستاده گی، غیرت و جسارت را زاده است و این، تعصب بوده است که حامیان ارزش ها، منافع و کشور ها را وامی دارد برای بقای خویش، ایثار کنند.

 تعصب دینی، تعصب میهنی، تعصب ناموسی و انواع تعصب، گاهی با ترادف هایی نایده گرفته می شوند که براساس دوستی، محبت، اخلاص و آگاهی، ادبیاتی ساخته اند.

 تاریخ ما، نمایانگر انواع تعصب است که اگر رفتار مردم را بر اساس تعلق خاطر آنان، بکاویم، این، فقط آنچه نبوده است که در گرو علایق، احساس و عاطفه، بیان می کنند. مردم ما برای حفظ سرزمین، کشور، نوامیس، حفظ دارایی ها و دفاع از خودشان، متعصب بوده اند و سرسختی آنان که حماسه های زیادی در تاریخ این منطقه را درج می کند، بیشتر برای تعصب بوده اند.  

من فکر می کنم اگر دشمنان این ملت، فقط برای تلفظ چند کلمه، منتقدان و متعصبان اند و اگر کسانی وجود دارند که با تعصب، در پی رسانیدن صدمه بر این ملت و این کشور اند، نباید احساسی را نابود سازیم که اگر این کشور و این ملت مانده اند، نقش تعصب در برپایی ارکان آن، بیشتر از مهر و محبت بوده است.

باوجود شدت کار تبلیغاتی که از طریق رسانه ها، نشست های به اصطلاح فرهنگی، چاپ کتاب و نشرات گسترده ی تلویزیونی، رادیویی و حتی تا سطح تماس با مردم، انجام دادند و همه و همه برای نفی هویت ملی (افغان) بود، مردم ما با باورمندی و ایمانی که بر هویت ملی (افغان) خود دارند، با گونه ای از واکنش تعصب آمیز، خالیگاه هایی را پُر کردند که بی نهایت واجب بود زمامداران، جبران می کردند. طی حاکمیت سیزده ساله ی رییس جمهور کرزی، مردم ما با اختیار تخلص های افغان، افغانی و ترکیبات آن- با نامگذاری صد ها و هزاران نهاد تجاری، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و امثالهم، به اندازه ای کلمه ی افغان را مستعمل کرده اند که از تلفظ عام تا نقش نوشتاری آن، در تمامی جغرافیای افغانستان، به خوبی به مشاهده می رسد. این واکنش، ثابت ساخت تعصب، زمانی که برای دفاع از منافع و ارزش های جا افتاده، واقعی و معقول باشد، هرگز ناپسند نیست.