محترم مولوی صاحب هیبت الله خان! محترم داکتر اشرف غنی! افغانان بینالافغانی صلح غواړی، بس، خلاص!

ما همه این موضوع را میدانیم که کشته شدن روز افزون جوانان افغان، راۀ استقرار صلح در افغانستان را روشن نمی کند.

آیا فقط و فقط "جهالت ما" است که در افغانستان عزیز ما امروز نیز "افغان کشی" دارد و یا اینکه "جنون ما" نیز در "افغان کشی های امروز ما" سهیم است؟

با توجه به نقش مخرب سیاست های مداخله جویانه برخی کشورها در پروسۀ مذاکرات صلح دولت افغانستان و گروه طالبان، افغانهای خیر خواه و وطندوست از محترم مولوی صاحب هیبت الله خان و همچنان از محترم داکتر صاحب اشرف غنی تقاضای جدی دارند تا روند دقیق مذاکرات صلح بین الافغانی را طراحی و آغاز نموده و از روند یک پروسۀ مصالحۀ بین الافغانی حمایت شانرا اعلام دارند.

افغانهای صادق و آگاه را عقیده بر آن است که در نتیجۀ مذاکرات صلح بین الافغانی، زمینۀ ثبات و حفظ امنیت دایمی در افغانستان فراهم خواهد شد، عدالت اجتماعی و قانونیت در جامعۀ جنگزدۀ ما رهیاب خواهد گشت و شاهراۀ ترقی، آسایش و رفاه را خداوند(ج) نصیب مردم مظلوم ما عطا خواهد فرمودند.

مذاکرات صلح بین الافغانی باید ماهیتی کاملا داخلی داشته باشد، زیرا درد و رنج افغانها را، که حد اعظم آن به جز از تولیدات "جنگ سرد" دیروز و امروز چیزی دیگری نمی باشد، به صورت دقیق نه ایران می داند، نه پاکستان، نه امریکا درد و رنج افغانها را به صورت دقیق می شناسد، نه روسیه، نه انگلستان، نه چین، نه عربستان سعودی و نه هم ترکیه و یا بنگله دیش و یا هم کوبا.

بخاطری که این ما افغانها و افغانستان عزیز ما است که در چهار دهۀ اخیر در آتش جنگ های تحمیلی و نیز در آتش جنگ های به اصطلاح "نمایندگی" می سوزیم و غیورانه می سازیم، پس چاره و علاج درد ها و رنج های خود را نیز، در قدم اول باید، خود، جستجو نماییم. آیا مگر این جنگ های چهار دهۀ اخیر ما افغانها را خدای نا خواسته اینقدر "زبون" ساخته، آنقدر "جنون زده" ساخته که امروز به "افغان کشی ها" رو ببریم؟ نخیر!


هر گاه ما افغانها علت به نتیجه نرسیدن مذاکرات سال های گذشته برای استقرار صلح در افغانستان را مداخلۀ سایر کشورها می دانیم، پس فکر و تدبیر، عقل و هوش، و بلاخره اذهان ما افغانها در رابطۀ جلو گیری از این همه "افغان کشی" های بابخردانه چه حکمی عادلانه ای را و یا هم چه طرحی را صادر می تواند؟


فلسفۀ افغانی ما هیچ زمانی همچو حکمی صادر نکرده است که یک "افغان" از یک انسان دیگر خون رقیق تری و یا خون غلیض تری دارد، فلسفۀ افغانی ما هیچ زمانی همچو حکمی صادر نکرده است که یک "افغان" از یک انسان دیگر یک موجود "بهتری" و یا یک موجود "بدتری" است، زیرا انسان، انسان است. مگر حکمی را که فلسفۀ افغانی ما در سطح ملی صادر نموده است این است که: "انسان ها با هم بالای مشکلات گپ می زنند!"

و همچنان حکمی را که فلسفۀ افغانی ما در سطح جهانی صادر می کند این است، که، هر قدرت جهانیی که خسارات چهار دهه جنگ در افغانستان را دقیقا تخمین کرده می تواند، خسارات جنگی چهار دهۀ اخیرافغانستان را سنجیده می تواند، آن گاه باید سهم خودش را در ارتباط پروسۀ صلح افغانستان، در ارتباط پروسۀ اعمار مجدد افغانستان اعلام دارند!


از جمله سوالاتی که در ارتباط پروسۀ صلح بین الافغانی ایجاد می شود یکی اینست که، با وجودیکه تا به حال محمد اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان از تحریک طالبان چندین بار در خواست مذاکرات صلح بین‌ الافغانی و یا هم در خواست گفتگوهای صلح بین‌ الافغانی را نموده است، مگر چرا تحریک طالبان تا به حالا به این خواست رئیس جمهور محمد اشرف غنی یک جواب مثبت نداده است؟

محترم مولوی صاحب هیبت الله خان و محترم داکتر صاحب اشرف غنی در ارتباط یک نشست "دو به دو" و یا اشتراک در یک مذاکرۀ صلح، بدون در نظر داشت تشریفات و دیپلوماسی فراوان چه نظریاتی خواهد داشتند؟

چیزی که واضعیست این است که افغانها از این چنین یک روند پشتیبانی می کنند!


و چیزی که واضعی تر میباشد این است که، افغانها هر چه زود تر صلح بین الافغانی می خواهند، بس، خلاص.



به امید مبارزۀ هر چه سریعتر و هر چه دقیقتر در راۀ مبارزه با فساد اداری!


به امید دقت به کوچکترین واحد های کاری در هر ساحۀ کاری ما!

به امید اتحاد و وحدت هر چه بیشتر اقوام شریف افغانستان!

به امید صلح، ثبات، عدالت اجتماعی، قانونیت، ترقی و رفاه