د سولې عالي شورا سره بايد حساب وشي

په تازه کې راپورونه وايي د سولې عالي شورا د رهبرۍ د نشتوالي له امله نړيوالو مرسته کوونکو له دغې شورا سره خپلې مالي مرستې ځنډولې دي. په دغه بنسټ کې د مشرتوب د نه شتون له امله امریکا او برېتانیا چې د سولې د عالي شورا ستر مالي ملاتړي دي، خپلې مالي مرستې له دغه بنسټ سره ځنډولي دي.د سولې عالي شورا یو چارواکی اسماعیل قاسمیار وايي، د مرستو پرې کېدو د دوی کارونه له ځنډ سره مخ کړي دي. همداشان د ولسمشر مرستيال وياند ظفر هاشمي وايي چې حکومت غواړي لومړی د سولې په شورا کې اصلاحات رامنځته کړي او وروسته ورته مشر وټاکي.
له ننه شپږ کاله وړاندې په (۱۳۸۹) کال پخواني ولسمشر حامد کرزي له طالبانو سره د سولې د خبرو اترو د پرمخ بیولو لپاره د سولي عالي شورا جوړه کړه، خو که هغه امتيازاتو او سهولتونو ته وګورو چې دوی ته ورکول کيږي او بیا له پيله تر ننه يي د شوي کار او فعاليت سره پرتله کړو نو په ډاګه کيږي چې دوی هېڅ لاسته راوړنه نه لري او يوازې یې د خپلو امتیازاتو لپاره هڅې کړې دي. دوی له پيله تر ننه فقط معاشونه او امتیازات اخستي او د خلکو له پاره ښه زیری نه لري. دوی ټولو یوازې پیسې او وخت مصرف کړی. دغه شورا یوه نمایشي او تشریفاتي جرګه ده چې له لګښتونو پرته یې بله ثمره نه ده لرلې. اصلاً که په حقيقت سترګې پټې نه شي  تېر ولسمشر حامد کرزي د یو شمېر مخورو او بانفوذه افرادو د خوشحالولو لپاره دغه شورا جوړه کړې ده.
همداشان په داسې حال کې چې د سولې عالي شورا د دندو په داخلي لايحه كې ذكر شوي ؛ د دې شورا غړيتوب معنوي امتياز دى او د معاش په نوم كوم څه نه لري. خو د دې شورا غړي پر نورو ډېرو امتیازاتو سربېره د دسترخوان او ټرانسپورټ په نوم له ۵۰۰ تر ۳۰۰۰ امريكايي ډالرو پورې اخلي. پر معاشونو سربېره د سولې د عالي شورا اداري پلاوی له هغو موټرو ګټه پورته كوي چې د همدې شورا په مالي لګښت د لكونو امريكايي ډالرو په بيه رانيول شوي او اوس د دوى په خدمت كې دي.  د ساتونكو لګښت يې هم د شورا له جيبه دى او هر ساتونكي ته لوړې تنخواګانې وركول كيږي.
د موندنو پر اساس د سولې عالي شورا په غړو كې ځینې داسې كسان هم شته چې د لكونو ډالرو په ارزښت موټر يې په خدمت كې دي او پر بېلابېلو امتیازاتو سربېره میاشتنۍ تنخوا یې هم له درې زره امریکايي ډالرو اوړي.
د سولې عالي شورا په تير شپږ کلن دوران کې هيڅ کومه د پام وړ لاسته راوړنه نه ده درلودلې. دوی په شپږو کلونو کې په دې نه دي توانيدلي چې له وسله والو مخالفينو سره؛ پرته له دريمګړي کينې او دوه پر دوه ورسره خپلې غوښتنې مطرح کړي او د هغوی نظر واخلي چې وروره تاسې څه غواړۍ؟
تاسې ولې له افغان ملي ځواکونو سره له کلونو راهيسې جنګيږۍ چې تر منځ مو په سلګونو بيګناه افغانان شهيدان کيږي؟
تاسې ولې د خپل مسلمان ورور چې د افغان ملي اردو، ملي پوليسو او ملي امنيت په ليکو کې د هيواد او ولس د ساتنې په موخه شپې او ورځې سبا کوي؛ قتل روا بولۍ؟
ستاسې مشکل څه دی؟ راځئ چې سره کينو او مخامخ خبرې وکړو او یو وبل ته قناعت ورکړو. وينه په وينه نه مينځل کيږي. د خدای لپاره راځئ نوره د ټوپک پر ځای قلم راپورته کړئ او د خپلو نورو مسلمانانو افغانانو ورونو سره چې د دولت په چوکاټ کې د هيوادوالو خدمت کوي؛ اوږه پر اوږه د خپل ولس خادمان شو.
د تش په نوم د سولې عالي شورا د تيرې شپږ کلنې دورې ته په کتو، د دوی امتيازاتو ته په کتو او بيا د عمل په ډګر کې د دوی شپږ کلنو کړنو ته په کتو؛ نه يوازې دا چې نوموړې شورا بايد منحل شي؛ بلکه د يادې شورا له غړو او تشکيل سره حساب کتاب هم وشي. ځکه هغه امتيازات،  په ميليونونو ډالر او تير شپږ کاله وخت چې دوی ضايع کړی؛ که چيري په همدغو پیسو د هيواد وسله وال ځواک پياوړی شوی وای نو نن به په هيواد کې روان سياسي بحران شتون نه درلود، نن به مو هيواد کې روانو کړکيچنو امنيتي حالاتو شتون نه درلود او نن به مو په هيواد کې سوله؛ د پاکستان ته په زاريو او له وسله والو مخالفينو ته د عذر په ځای؛ د امنيتي ځواک پر مټ او پياوړتيا رامنځته کړې وه.