غزل
30.07.2015 10:46غزل
ای چې تـه راسره نـه یې څـه مې ژوند دی
مینـه څــه ای زندګیه څــه دې خوند دی
ډېـر کــړاو دې تردې دمــه تحمل کــړ
راحت څــه اود خبــرو دې څـه پنـد دی
ګوره هـرڅه مــې دا ستــا د مینې پور دی
ځکه زړه مــې تــل له تا سره پېونــد دی
چې پــه هر درد مــې لما ډېـره دردېږې
زمــا او ستــا تړاو د ونــې د پېونـد دی
ژېړه پاڼه یم پرېوتـې ستــا لــه ښاخــه
بــاد اخیستــی د هـوا نــاسم چلند دی
د ګنــي پــه شان خواږه دې را عطا کـړل
ژوند زما اوس د هر ژوي د خولې شخوند دی
څولیزیــه خلک هسې تـا تــورا کــړي
وايي حتما چــې دې زړه چـا سره بند دی
۱۹/۴/۱۳۹۴