فرمان؟ و فساد!

موضوع مبارزه با فساد اداری بیشتر در اثر فشار جوامع بین المللی علل الخصوص کشورهایکه امکانات مالی و سیاسی را برای حکومت کرزی فراهم نموده است هر چند بعد مطرح میګردد ورنه حکومت افغانستان هیچګاه مبارزه با این پدیده را به نفع خود نمیداند. و حتی میکوشد با مانورهای ګوناګون اګر بتوانند کشورهای کمک کننده را غافل نماید. و اګرهم درین راستا کار کوچکی انجام دهد از ترس و بیم بیرونیها است   نه به اتکا به روحیه خدمت به مردم و کشور.
من نمیدانم کنار رفتن از حقایق روشن چی درد کرزی را دوا میکند مشکل مبارزه با فساد کدام است هم مفسدین معلوم است وهم شما و مردم انرا می شناسید انانکه بانکهارا چور می نماید انانیکه زمینهای دولتی و شخصی را غصب نموده اند انانکه بلند منزلها را ساخته اند انانیکه که نفت و ګاز را جهت زجر مردم به انحصار دراورده اند انانکه مردم و شما انرا می شناسید.اکنون کار به جایی کشیده که مردم و حکومت کننده ها از ترس و بیم مافیا فساد مالی نام نمیګیرند حتی احتمالا جناب کرزی هم یا ازترس و یا انکه خود در فساد شریک است نمیتواند نام مفسدین را برزبان اورد و اګر چنین کند مفسدین اسناد معامله ګری با ایشان را به مردم ارایه خواهند کردند.
 فرمان ریس جمهور کرزی که از چندی به اینطرف قصر ریاست جمهوری انرا ضربه کوبنده در راستای محوه فساد در کشور تبلیغ نموده بود بالاخره توشیح و اعلان گردید . اما اینکه این فرمان واقعاً سندی در جهت محوه فساد تلقی میگردد یانه باید گفت که (یقیناً اقای کرزی در هنر استادتر از فرهاد است. )
هموطنان محترم دیدند وشنیدند که یک فرمان باضمایم و طول گمراه کننده که فکر میکنم در تاریخ کشور با چنان طول ،عرض و وسعت مطالبی در فرمان دیده نشده است صادر شد طوریکه مردم و خارجیها را در یک چهار راهی سردرگمی قرارداد. کنفرانس توکیو کرزی را در امر مبارزه بافساد در دستگاه دولت تحت فشار قرار داد و جناب ایشان هم وعده های چرب ونرم را به مشمولین کنفرانس در رابطه به ازبین بردن فساد داد. اما وقتی از توکیو برگشت فهمید که در جریان کنفرانس تحت تاثیر کشورهای بزرگ تعهداتی را سپرده اند که اکنون در صحنه عمل از توانش خارج است زیرا دولت همه متشکل از افراد و دوستان نااهل وفساد پیشه ان جناب اند چگونه و به همکاری کدام فرد یا نهاد علیه فساد مبارزه کند همچنان وقتی از کنفرانس توکیو برگشت اولین کسانیکه او را به شدت بباد انتقاد گرفت برادران جناب ایشان  بودند . همچنان ازینکه خود کرزی معتقد وباورمند به این فرمان نیست لذا خلاف تعامل از وکلای شورای ملی خواستار شد که مانع تطبیق فرمان نشوند. اینکه مطلب وی ازین خواسته چه میباشد خودش میداند وبس.
به عقیده من جهان هم به این تبلیغات که فساد است وفساد است اب را ګل الود ساخته ماهی میګیرند زیرا انان زیادتر از کرزی میدانند که فساد را کسانی براه انداخته که  توسط کنفرانس اول بُن بر ملت مظلوم ما تحمیل شدند واکنون هم همان ستاره های شناخته شده در سه دهه اخیر که ګاه امریکا انانرا جنایتکاران جنګی نامیده مستوجب مجازات دانسته و بعد انانرا به حاکمان بی تاج بر ملت افغان تحمیل و بر مستند قدرت تکیه زده اند انانیکه در پارتنری با همکیشان خارجی شان یکدیګر را از طریق فساد متمول ساختند براه انداخته اند، بعضی از انان بنام افغان در افغانستان به اژدهای اقتصادی مبدل شدند و آندیګری بنام امریکایی واروپایی در کشورهای خودشان ثروتها اندوختند اما متاسفانه هردوی انان در تبانی با یکدیګر برای اغفال ملت افغان بنام کنفرانسهای ضد فساد موضیعګیریهای فریبنده را ازخود کرده اند. ما بیاد داریم که در کنفرانس دوم بُن در کنفرانس شیکاګو در کنفرانس توکیو در کنفرانس لندن درکنفرانس کابل وغیره کنفرانسها ،خارجی ها و لومپینان سیاسی داخلی داد از مبارزه علیه فساد اداری میزنند که هربار هم تاحدی ملت خوشباور مارا تسکین و امیدوار میسازد اما بعدها میدانند که حقیقت ندارد. ولی اکنون خارجیها هم نمیتواند ملت افغان را باز در تهلکه انداخته با پروپاګند خشک و بی نتیجه مبارزه با فساد انانرا اغفال نمایند. ما میدانیم که کنفرانس توکیو یکی از کنفرانسهای ګذشته است و هیچ چیزی تغیر نخواهند کرد اقایان مارشال فهیم ،محمود کرزی،دوستم،محقق، بسم الله محمدی ،یونس قانونی ،استاد عطا سیاف ،ایوب سالنګی ، بصیر سالنګی ،جنرال بابه جان و امثالهم همه برجاهای خود قرار دارند پس چګونه و از چه طریق و توسط کدام شخص فساد از بین برداشته شود؟
برای انکه از موضوع دور نرفته باشیم فرمان فوق را مورد مداقه قرار میدهیم .
۱ : فرمان مذکور درحقیقت یک رهنمود اداری بود که ازیکطرف وزارتخانه ها را در راستای کاری شان رهنمایی نمودند و ازجانب دیګر سُرمه ریګی هم به چشمان سبزها  پاشید.
۲ : پرنسیب های حقوقی و اداری را توسط این فرمان به اهانت کشانیدند زیرا ماهیت، محتوا و مضمون ان هیچ کدام به فرمان نمی ماند و اګر انرا فرمان بنامیم در حقیقت حیثیت فرامین صدمه خواهد برداشت ومراجع با اعتبار حقوقی مورد سوال قرار خواهند ګرفت و یا اینکه حد اقل به  دانش حقوقی نصرالله ستانکزی ریس بورد عدلی وقضایی ارګ نشینان و وزیر سالخورده عدلیه اهانت خواهد بود .
۳ : همانطوریکه در افغانستان افراد شایسته و صادق به وطن و اشخاص خاین به وطن هردو وجود دارد در خارجیها هم چنین است . کرزی با این فرمان خویش که خدعه وفریب از ان میبارد عده ای از خارجیها را خوشنود و به چشم عده دیګری از افراد کارکن و خدمتګذار خاک انداخت  تا همچنان غافل بمانند و همچنان بر حاکمیت ناروای انان مهر صحه بګذارند.
۴ : همچنان اقای کرزی با این فرمان میخواهد برای خارجیها مبارزه علیه فساد را انقدر مشکل وانمود  کند که مستوجب یک میکانیزم بسیار بزرګ ، پیچیده و دوامدار میباشد. تا در ارسال ډالر سکتګی رُخ ندهد و دروازه فساد مسدود نګردد.
۵ : مهمترین موضوع در راستای فساد شاخدار در کشور همانا موضوع کابل بانک است که توسط محمود کرزی و برادر قسیم فهیم به افتضاح کشانیده شد اما کرزی درین فرمان اجراات مشخص را درین راستا تجویز ننموده است انکه اساس و تهداب فساد ارزیانی شده است. ملت شاهد انست که فساد را خانواده کرزی و فهیم کرد در کابل بانک کرد مګر جزای انرا بانک جهانی به ملت ګرسنه افغان داد به ترتیبکه یک سال مکمل کمکهای خویش را برمظلومان افغان بند ساخت و مردم نتایج این جنایت را بدوش کشید. اګر واقعا موضوع مبارزه علیه فساد در الوویتهای کاری کرزی قرار میداشت  فقط یکصد بلند پایه های دولت برکنار میشد و چهل نفر هم به جرم فساد مشهود و جنایات علیه بشر بازداشت و به محاکم سپرده میشد. در انصورت حقیقت همچو خنجر به قلوب جهانیان و ملت ما راه میافت در غیر ان شما شاهد هستید که این وعده های کرزی در طول ده سال بارها و بارها تکرار شده است انقدر که اکنون چندان کسی علاقمند شنیدن چنین حرفهای او نیستند. همه میداند که اګر مفسدین از حکومت کرزی کشیده شوند حکومت کرزی بخودی خود سقوط خواهد کر زیرا تمام حکومت چالس چور اند.