دهغه د ماضي پاڼه شعر په جواب كي

يـو خـامـوش پـېغـام مي مات كړل
د اوږدو خــيــالـو لاړونه
تـر غــوږونـو يې راتـېـر كړل
څـو اشنـا غـونـدي ږغـونـه

خـوبـولـي سـتـرګـي موږم
يو نـغـمـه مي تر غوږ كـيـږي
په رګـو كي ويـنـي ناڅـي
د زړه مـرانـدي مـي شـرنـګـيـږي

دا ته څوك يې چي كرې مي
په مړه ويـنـه كي سـنـدري
لـټـوې مي ويښوې مي
په رګـونو كي بـڅـري

دا تـه څـوك يـې چي لـونـې مي
په سيـنـه كي سره اورونه
ستـنـوې مي د زړه كور ته
د عـمـرو تـلـلـي خـيـالـونـه

دا تـه څـوك يې چي لا ويـنـې
په دښتـونـو كي لـښكـري
لا دي ګـرځـي په رګـو كي
د تــاريـخ زړې خــبـري

 دا تـه څـوك يـې چـي لاستـايـې
زما د لوړو غــرونـو څـوكي
لا غوږو ته در رسـيـږي
ملالۍ مــيـونـدۍ كـړيـكـي

دا تـه څـوك يـې چي لا مست يې
د پرون په زړه ويـنـه
لا دي اوس هم زرغـونـيـږي
پـه كـوګل كي نوې مـيـنـه

لا پـه شــپـو كي درسره دي
زموږ د ننګ يـاغـي خـوبـونـه
لا دي څـاڅـي له قـلـمـه
نــاويـلـي تـعـبـيـرونـه

سـتـړي روح ته مي را رسي
له تـيـارو نه سـتـا ږغـونـه
تـخـنـوي مي ويده ويـنـه
سـتـا شـعـرونـه ستـا نـظـمـونـه

دلـتـه ويـنـمـه له ورايه
سـتـا د خـيـال يــاغـي وزري
د زمان په كــږلـېـچـونـو
له توپان سره ډغري

زيږه ژبه دي جــارېــږم
د مــاضـي پــاڼــه مي وايه
خـېـبــرونـه مـيــونــدونـه
راته سـتـايـه را ته سـتـايـه

مـاتـه هم بـڅـري راوړه
لږ مي نـظـم ته اور وركه
لـږمـي پا څـگوه چي خـوځـو
لږ ما هم په چـيـغـو سـركـه

زه يې ويـنـم چي لاهو ده
د قسمت په توپــانـو كي
ړنـګـه بـنـګـه بــېــړۍ درومي
لاره بــاسـي پـه څــگپو كي

 زه يې ويـنـم چي پرې اوري
لـكـه غـشـي تـنـــدرونـه
هره خوا ورته اړم دي
د ازل وحـشـي مــوجـونـه

زه يې ويـنـم چي مـاتـيـږي
لوى مـوجـونـه لـكـه غـرونـه
د قـسمـت سـاحـل تــه لـنډ سول
د پـېـړۍ ستـړي مـزلـونـه

ما لـيـدلـه چي فـلـك ته
خـپـل مـوجـونـه تـوپـانـي سول
د تـقـديـر څـخه لار وركه
تـدبـيـرونـه يې يــاغـي سول

د شـفـق له پـلـوشـو نه
را څـرګـند سول ربـاتـونـه
د امـيـد پر مــزلـه اوړي
جـرســونـه كـاروانــونـه

خو زما سـيـورى پـكـي نـستـه
نا اشنا ښـكاري ګـامـونـه
زه له ځـانه پردى سوى
بـېـګانـه مگي دي خـيـالـونـه

ويرجينا ، 90 ــ 6 ــ 12