وطن پال او نور ګټور شعرونه

دعلامه اقبال شعر :

عبد السلام
23.04.2010

حکایت در این معنی که مسله نفی خودی از مخترعات اقوام مغلوبه بنی نوع انسان است که به این طریقِ مخفی اخلاق اقوام غالبه را ضعیف میسازد.

آن شنیده ستی که درعهد قدیم
ګو سفندانِ درعلف زاری مقیم

ازوفوری کاه نسل افزا بودند
فارغ از اندیشهِ اعدابودند

آخرازناسازی تقدیر میش
ګشت ازتیر بلای سینه ریش

شیر ها از بیشه سر بیرون زدند
بر علف زار بزان شبخون زدند

جذب واستیلا شعاری قوت است
فتح رازِ آشکاری قوت است

شیر نر کوسِ شهنشاهی نواخت
میش را از حریت محروم ساخت

بس که از شیران نیا بد جز شکار
سرخ شد ازخون میش آن مرغزار

ګوسفندی زیرکی فهمیده
کهنه سالی ګرګ باران دیده

تنګدل از روزګارِ قوم خویش
ازستم های هزاران سینه ریش

شکوه ها ازګردش تقدیر کرد
کارخود را محکم از تدبیر کرد

بهر حفظ خویش مرد نا توان
حیله ها جوید زعقلِ کاردان

درغلامی از پیِ دفع ضرر
قوتِ تدبیر ګردد تیز تر

پخته چون ګردد جنونِ انتقام
فتنه اندیشی کند عقل غلام

ګفت باخود عقده ما مشکل است
قلزم غم های ما بی ساحل است

میش نتواند از شیر رست
سیم سا عد ما و او پولاد دست

نیست ممکن کز کمال وعظ وپند
خویی ګرګی آ فریند ګوسفند

[color=brown:51c75c8c18]شیر نر را میش کردن ممکن است
غافل اش از خویش کردن ممکن است[/color:51c75c8c18]

صاحب آوازه الهام ګشت
واعظ شیرانِ خون آشام ګشت

نعره زد ای قوم کذابٌ اَشِر
بی خبر از یومِ نحسٌ مستمر

مایه دار از قوت روحانیم
بهرشیران مرسل یزدانیم

دیده بی نور را نور آمدم
صاحب دستور ومامور آمدم

توبه ازاعمال نامحمود کن
ای زیان اندیش فکر سود کن

هرکه باشد تندوزورآور شقی ست
زندګی مستحکم از نفی خودی ست

روح نیکان از علف یابد غذا
تارک الحم است مقبول خدا

تیزی دندان ترا رسوا کند
دیده ادراک را اعمی کند

جنت ازبهر ضعیفان است وبس
قوت از اسباب خسران است وبس

برق سوزان درکمین دانه نیست
دانه ګر خرمندشود فرزانه نیست

ذره شو سحرامشو ګر عاقلی !
تاز نور آفتابی برخوری

ای که می نازی به ذبح ګوسفند
ذبح کن خودرا که باشی ارجمند

زندګی را میکند نا پایه دار
جبروقهروانتقام و اقتدار

سبزه بامال است وروید بار بار
خواب مرګ از دیده شوید بار بار

غافل از خود شو اګر فرزانهِ
ګر زخود غافل نهِ دیوانهِ

[color=darkred:51c75c8c18]چشم بند وګوش بند ولب ببند
تا رسد فکر تو بر چرخ بلند![/color:51c75c8c18]

این علف زار جهان هیچ است هیچ
توبر ین موهوم ای نادان مه پیچ

[color=darkblue:51c75c8c18]خیلی شیر از سخت کوشی خسته بود
دل به ذوقِ تن پرستی بسته بود[/color:51c75c8c18]

آمدش این پند خواب آور پسند
خورد از خامی فسون ګوسفند

[color=green:51c75c8c18]آن که کردی ګوسفندان را شکار
کرد دین ګوسفندی اختیار[/color:51c75c8c18]

با پلنګان سازګار آمد علف
ګشت آخر ګوهر شیری خزف

از علف تیزی دندان نماند
هیبت چشمِ شرار افشان نماند

دل به تدریج از میان سینه رفت
جوهر آینه از آینه رفت

آن جنونِ کوششِ کامل نماند
آن تقاضای عمل دردل نماند

اقتدار وعزم و استقلال رفت
اعتبارو عزت و اقبال رفت

پنجه های آهنین بی زور شد
مرده شد دلها و تنها ګور شد

زورتن کاهیدوخوفِ جان فزود
خوف جان سرمایه همت ربود

صد مرض پیداشد از بی همتی
کوته دستی،بیدلی، دون فطرتی

شیرِ بیدار ازفسونِ میش خفت
[color=darkblue:51c75c8c18]انحطاط خویش را تهذ یب ګفت .[/color:51c75c8c18]

pattang
24.04.2010

سلا م جانه داشعر دې په غلط ځای کې راوړی ، زه اونور ډېر خو ولا که پر دې 
خدايې فرضياتو پو هيږ و هر شی په خپل ځای کې مزه کړې او که دکشر او مشر
ورور دفلسفي اوس هم لا وفاداره شاګرد يې!

عبد السلام
27.04.2010

[quote:b51aa992b3]سلا م جانه داشعر دې په غلط ځای کې راوړی ، زه اونور ډېر خو ولا که پر دې
خدايې فرضياتو پو هيږ و هر شی په خپل ځای کې مزه کړې او که دکشر او مشر
ورور دفلسفي اوس هم لا وفاداره شاګرد يې!
_________________[/quote:b51aa992b3]

پتنګ خانه ! دومره خو پوه شوم چې ([color=brown:b51aa992b3]سلا م جانه داشعر دې په غلط ځای کې راوړی ،[/color:b51aa992b3] ) نور مې ولا که سر خلاص شوئ وي چې هدف مو څه دی ! که دا خپل فلسفی مطلب لږ روښانه کړې بده به نوي . البته تقصر زما دی چې په مغلقه لیکنو چندان ښه نه پوهیږم !
او بل دا چې دیو بالغ نر د پاره مې دا [color=darkblue:b51aa992b3]جان جان [/color:b51aa992b3]هم چنداني نه خوښیږي ، ځکه مونږ یې یا ښځو ته کاروو او یا وړو هلکانو ته ، شکر دی زه یې په یوه ډله کې هم نه راځم ! زما نوم عبد السلام دی ، اوله بده مرغه همدامې اصلی نوم هم دی .

pattang
29.04.2010

[quote:7376b2914e]دا جان جان هم چنداني نه خوښیږي [/quote:7376b2914e]
ولې دې نه خو ښېږي ?، ته خو د جا ن جان د ژبې بلبل يې !!
زما غوندې ساده کوچی پښتون خو نه يې٠