شعرونه
دپردېس اواز // غلام رباني فیاض
دپردېس اوازدلته دې سرو شګو کې خړو سپیرو ډاګو کېدتورښامار ســـمندرپه ساحلونو غـــاړودې تورو وچو غرو کېدۍ دبیلتون ښکار شوییو ستړې ستړې انسانپه اسویلو پاییږيپه دې خچنه هوا له شنه اسمانه لاندېسپوږمۍ نه څه خبریږيستوري به څه ووینيدسره لړمون سره پروت ستړي ژوندون سره پ
غزل // مصطفى سالک
غزل : مصطفى سالک دچاستـــــرګې مي په زړه کي لاره ګوري سندريزې چينې غــــــــــره کي لاره ګوري
غزل // یاسین شفق
غزل ځـــلا کـــوې لکه د ستوري لاس مــــــــــــی نه در رســي بـس تش یادونه دی راوري لاس مـــــــــــی نه در رســـي زه دې د خپل ځــــان په لــټون پسې
نه مو جنګ په شاه کړ //صا حب ګل فر هاد
نه مو جنګ په شاه کړ څه دځوانوهیلې سرې ډولې په وینو سرې شــــــــــولېنه مـــو جنګ په شاه کړ نه مو ډکې هدیرې شــــــــــــولې وخته خیر که زه د دجنون تـــــر بـــــــریده راوستــــــــمستا د مـــــرحلو تورې می هم په زغم ټوټې شـــــولـې
ستا تصویر کړم جوړ راته/سید کـــــــــریم خوستي
ستا تصویر کړم جوړ راته ستــــــــــــــــــــــــــــــــــرګې دچې یادکړمه جنانه په سو چو نو کیډوب شـــم سر تــــر پا یه دغــــــمو سم
غزل غلام رباني فیاض
غزلزړګی مې اوسې دچا ښکلې د بخملو په چمخوتن مې اوسې ددې خړو پړو کلو په چمداسې مې فکر اوخیال دواړه دچا غېږکې اوسيلکه بورا چېرته کې اوسي د سنبلو په چمچېرته چې باز اوټپوس دواړه په یو نرخ خرڅیږيجانانه مه ورځه هیڅکله د خځلو په چمچې دې احساس زړه کې پیدا شي بیا څوک نه ګرم
غزل / نورعـــلي شــاه کــاروان
متشرېراندازدې دې نظـــــــــــــــرتـــــــه راوستلـــــــــــمچې په امت کـــــــــې دې له خېره شر ته راوستلــــــــــــم مـــــــــا انتظار دبارانــــــــــونو لـــــــــــــــــه مودو کړی ؤوختــــــــه خــــــــــو تا دناهيــــــلۍ ګودر ته راوستلـــــم پرون خوتا ويل
غزل * عبدالرحمان غضري صاحب
غزلوحشي ګوزار ته دومره تږی پخوانه وې چیرتهوخته سنګسار ته دومره تږی پخوانه وې چیرتهنن مې په څه داوښکو څاڅکي په بڼو نڅوېدرده اظهار ته دومره تږی پخوانه وې چیرتهسترګې دې جار شم خدایږو نن دې په اسانه وکړګرانه انکار ته دومره تږی پخوانه وې چیرته
انلاين بنډار
سلامونه او نیکۍ هیلې می ومنې ګرانو او زړه ته راتېرو لوستونکو تاسو رابولم يوه انلاين بنډار ته چې پکې فريد الله خسن زي له خوسته ، قدرت الله درمان او ياسين شفق له سعودي عرب نه او د بنډار په اخير کښې فضل ربي رستم هم له هالنډه يو بيت شريک کړ . نن بيا مې سترګه رپي نن مې بيا يادوي څوک &
غزل / فضل الربي رستم
غــــــــــــــزل وخت عجیبه دی، عجیب موړکې زمونږ لار بیلويما تـــــه سپيـــــړې راکــــــــــــــــوې او له ما یار بیــــلوي هغوې به هیڅکله د ګــ
د نسيم ډډوال په زړه پورې غزل
زمونږ د مينــــې قتليدو مسؤل به څوګ وي خدايهد چـاودو زړونو چـاوديدو مسـؤل به څوګ وي خدايهيهـــــود لګـــــيا زمـــــونږ د مـــــــينې ارمــــانونه وژنيشولو نور تنګ په ژړيدو مسؤل به څوګ وي خدايهمــــونږه د مينې سمندر کــــــې په لـــــــــمبو اخته يوشوو کلابند د غرقيدو مسؤل به څوګ وي خدايهزمونږ مينه زمو
غزل /نسيم ډډوال
اې جانانـــــه مساپره راپخلا شهمينه کړم درسره ډېره راپخلا شهته مــــــې روح يې تــه مې ځان يېپه والله چــــــې راتـــــــه ګــــران يېنو په څه دې کړمه هېره راپخلا شهزه ښــــکلا د دې جـــ
د درمان صاحب په زړه پورې بيتونه
ستانه بغير ګزاره کله کيږي راشه اخير ګزاره کله کيږي هر څه چې شوي ها خو شوي دي اوس تير به کړو هير ګزاره کله کيږي جانانه زه ورته يواځي يمه غمونه ډير ګزاره کله کيږي
د مور ياد/ بختیار ځدراڼ
&
د عبدالرحمان غضري په زړه پوري غزل
دوخت اینو کې زما نیمزړی تصویرځای نه لري ملګرو ځم دلته نیمګړی تصویرځای نه لري ژوندي مې مړ ګڼي دمړیوو زه ژوندی یسیږم چري مې هم دامیراث مړی تصویرځای نه لري سترګې دې جارشم دابدلون دکوم نوښت نښه ده
محمدامين مجبور تڼی
ستاچي واړه واړه خندا پريښوده ځکه خو ما دغه کوڅه پريښوده ساقي اوس ته هم ګر ځواجامونه ما درته ډاکه ميخانه پر يښوده ګلونه ډېر وو خوباغوان بخيل وو بلبلان ځي نن يئ باغچه پريښوده دا بي وافا راته وئيلئ نه شي يار ته ما داسې يارا نه پريښوده یار می کفن ته سرف غوټې ورکړې مجبوره ده يار نښانه پريښوده محمدامين مجبور تڼی
محمدامين مجبور تڼی
په ډاډه زړګي راځه وېرېږه مه یار دیارپښتنه کړي شرمیږه مه دپتنګ تومت په شمع خلک وایئ تومتونو ته دی یار ځوریږه مه یوا ورځ به د رقیب ګریوان کړم څیرې بی وسئ ته می اشنا ژاړيږه مه په مرګي که سره بيل شو دا بيل نه يو دمجبور نه پو ژوندون بيليږه مه ......................................................................... { محمدامين مجبور تڼی افغان خوست }
دفريداله حسن زۍ ښکلی غزل
تابه چې غوصه کړه ما به وخندل موسکۍ به شوم سوله به مې را وسته کوتره را ته و وايه ځان ته ګوښي کينم او مخ پټ کړم ډيره وژاړمته څنګه يې ياره مسافره راته و وايهزه بدرنګه هم درته ياديږم او کنه يارهمه شرميږه نن خو په ډګره راته و وايهبيا به مې يو څو ميا شتې د زړ ه مينه پر ماته ويبس د مينې ډکه يوه سندره راته و وايهڅنګه مې د ډک ګودر په غاړه خولګۍ در کړلهنن خو فريدجانه زوره وره راته و وايه
دفريداله حسن زۍ ښکلی غزل
مادرته وويل چي مينه مکړه اوس به ګيلې د مينتوبه نکړېڅومره په چل مه درنه شنډې ښکل کړېته مې راويښه هم دخوبه نکړې د ديدن شپه ؤه تا ته خوب درغلوبيا به دعوې دپيغلتوبه نکړېدا سودايي خو زه د ستامينې کړم اوس به غيبت دليونتوبه نکړېفريد وم بس چې مې پښتو پريښودهچې مې اوزګار د سړيتوبه نکړېفريداله خوست
ژړانده سترګې : یاسین شفق
زما د ټول عمر ژاړانده سترګی ستا د یوی اوښکی بدل نلري ستا په باڼو رازنګیدلی اوښکه زه ئی د زړه د وینو څاڅکې بولم وکړه د خپلې پاکې میني خاطر زما په یاد کښی اوښکی مه تویاوه زما تصوی
د عبدالرحمان غضري په زړه پوري غزل
موږ لکه اوښکې یوستومان تصویرپه لپوکې وړو په چامین یو دجانان تصویر په لپوکې وړو ته خو راوګوره موږ څومره شهکاري کړیې ده دسرې نتکۍاودپیزوان تصویر په لپوکې وړومسته ملنګه ستاپه اه اوالاهووه نه شوه ولاړودستړي ژوند خزان تصویرپه لپوکې وړو