واکنش های برخاسته از احساسات، نه فقط عامل کج فهمی می شوند، بل در گذشته ی ما به فاجعه ی تاریخی نیز مبدل شده اند. خصومت ها و گرمای بیش از حد مذهبی، شاه امان الله را مهاجر کردند. عامل بیگانه در جایش، خصومت های خودی که تابع واکنش های جاهلانه بودند، سال ها پس از سقوط امانی، ما را عذاب می دهند که اگر آن مخالفت ها نبودند، عمر آن روزگار خوش، دیر می پایید.  

در میان صد ها صدای خوش که توان هموطنان را به نام افغان، هنری ساختند، صدای آریانا سعید، همیشه باعث فرحت مردم است. این دختر با استعداد افغان در بیش از یک دهه، از نزدیک با افغان ها در تماس است و با شگفتی های آواز و موسیقی، مفاهیم خوب، انسانی و افغانی ما را بهتر از هزاران کار سیاسی و قلمی، تعمیم می دهد.  

فکر می کنم چند سال قبل بود که آریانا در یک وب کم که مستقیماً با هموطنان صحبت می کرد، در پاسخ به سوالی که از کدام قوم است؟ در نخست به افغان بودن تاکید کرد، اما بر اثر اصرار مردم، به صراحت گفت که پدرش پشتون و تمام نزدیکان او، پشتوزبان اند.  

جاهلان حاکم در فضای رسانه یی و به اصطلاح آزادی که در همه جای آن، همانند جولا تار می بافند، پس از فهم این حقیقت، چنانی که گویا تحجرگرایی، مود شده باشد، شروع به حمله به آریانا کردند.  

ضمن نوشته های مختلف تبیین کرده ام که یکی از شیوه های تنقید زشت علیه پشتون ها، زیر سوال بردن مشروعیت تاریخی و تضعیف اجتماعی آنان است. به این دلیل اگر پشتون ها از شاخصه هایی که با تاریخ ایجاد می شوند و با ماهیت مدنی به افراد و اشخاص محبوب و سرشناس می رسند، محروم شوند، بدون شک در شمارش تمدنی از نظر می افتند.  

مخالفان به هر بهانه و دست آویز، بیشتر از رهگذر مخالفت های طالبان، کوشیده اند در کشوری که به ذعم خودشان افغانستان و پشتونستان یکی ست (افغان/ پشتون) و در واقع در هیچ کجای آن نمی توان نشانه های تاریخی و مدنی پشتون ها را نیافت، به خاطر عقده ی حقارت نیز به مردم ما توهین می کنند.  

آریانا سعید در شمار صد ها آوازخوان دختر یا زن افغان که تنوع قومی دارند، یگانه دختری نیست که گویا بی حجاب ظاهر می شود. قماش دیگر اینان که از اقوام دیگر اند و در خارج زنده گی کرده اند، هیچ کدام بی بی حاجی یا مایل به هنرنمایی با چادری نیستند. زنده گی این طیف، اکثراً شبیه هم است. 

تعبیر های نادرست از جرات آن دختران افغان که نمی خواهند نوکر خانه یا در واقع فقط    تبعه ی درجه دوم اجتماعی باشند(مایملک شوهر) در نخست آنان را با حربه ی مشهور دین، مواجه می کنند.  

افزون بر صدور دشنام های زشت به آریانا که چرا خود را منسوب به قوم پشتون دانست، انتقاد به جای وی بر چادری پوشانی که با فقر سواد از این حیث بر دیگران می تازند، این منطق او را اجتماعی و وی را برائت داد کرد که هیچ کسی حق ندارد به بهانه ی تظاهر دینی، در امور دیگران مداخله کند؛ زیرا تظاهر، علت اصلی نفهمی محسوب می شود.  

تنها در شهر کابل، سوء استفاده از چادری و پوشش اسلامی برای ترویج فحشای مصئون که با ستر صورت و اندام، شناخت راحت اجتماعی حاصل نمی شود، تن فروشان تاجر و مجبور را از علاقه مندان درجه اول به اصطلاح حجاب، معرفی می کند. در این جا بحث خوبی و بدی پوشش دینی مطرح نیست، بل توجه به این منطق است که حتی ابزار مذهبی نیز می توانند در صورت سوء استفاده، نتیجه ی برعکس دهند. صرف نظر از این واقعیت اسلامی که خوب ترین، با تقواترین است، به معنی دیگر، مسلمان فاقد تقوا با هیچ حجابی پاک نمی ماند.   

آریانا با اخلاص افغانی، در کنار مردمش ماند و برای درد ها و خوشی های آنان می خواند. با وجود دهن گنده گی های نوع کوچه و بازاری، اما چیزی از دختر افغان زمین، کم نشده است.  

در این جا می خواهم بگویم بعضی همتباران نیز بی خیال از روش های تضعیف اجتماعی و فرهنگی ما که جزو کار های رسانه یی دشمنان به شمار می روند، تعقل را کنار گذاشتند و در کنار اوباش و افراد بی فرهنگ، در صف توهین به آریانا، جا گرفتند. در این شیوه، حتی ورود به زنده گی شخصی که مسایل آن، متوجه هیچ کسی نیستند، آریانا را هدف گرفت.  

اگر تعلق خاطر به قوم و زبان، چنانی که انسانی باشد، جرم است، پس هیچ کسی حق ندارد از قوم و زبانی دفاع کند!  

کلپ پشتوی معرفی آریانا سعید و وب کم او که خود را منسوب به قوم بزرگ و معزز پشتون می داند: 

https://www.youtube.com/watch?v=bzHfCX0-N9A 

https://www.youtube.com/watch?v=KrdIoNJ7DJI 

شرح تصویر: 

نقاشی آریانا سعید در دیوار ولایت کابل که در آن، کلمه ی افغان، دیده می شود را بی شرمانه سیاه کرده اند. این خجلت زمانی رُخ می دهد که بعضی اوباش در درب و دیوار های کابل، شعار «ما افغان نیستیم!» را نوشته بودند و هنوز بسیاری آن ها پاک نشده اند؛ زیرا در حوزه ها و ناحیه هایی که افراد تنظیمی، وظیفه اجرا می کنند، شریک فکری دارند. 

از هنرمندانی که تصویر آریانا سعید (دختر افغان زمین) را در دیوار ولایت کابل، نقاشی کرده بودند، می خواهیم آن را دوباره بپردازند!